Tarihçe

Savaşın ilerleyen evrelerinde Müttefik uçaklarının hemen her cephede boy göstermesi  Luftwaffe’yi keşif ve araştırma konusuna daha fazla önem vermeye zorlamaktaydı, zira savaşın ilk yıllarında ellerinde tuttukları performans üstünlüğü yavaş yavaş kaybedilmeye başlamıştı.. Buradan hareketle Luftwaffe keşif uçaklarının yeni müttefik uçakları karşısında performanslarını karşılaştırmak , özellikle yüksek irtifada karşılaşılan hız ve manevra konusundaki sorunları çözebilmek amacıyla bir test ve araştırma birimi oluşturmuştu. Kurulan yeni birime  “Rechlin” havaalanındaki  Luftwaffe test merkezinde bulunan ele geçirilmiş müttefik uçakları dahil edilmişti. Ted Rosarius’ un komutasına verilen bu birim Alman kaynaklarında “Experimental Squadron for enemy Aircraft” olarak yeralmakta.

1943 yılında oluşturulan bu birim "Wanderzirkus Rosarius"(Travelling Circus Rosarius- Gezici Rosarius sirki ) adıyla da biliniyordu. Ele geçirilen müttefik uçaklara  Luftwaffe renk ve işaretleri uygulanmakta, yapılan inceleme ve testler yanında Luftwaffe havaüsleri dolaşılarak bu uçaklar tanıtılmakta, pilotlara bunlar hakkında teknik bilgiler verilmekteymiş.

Kullanılan tüm uçakların alt yüzeyleri RLM 04 sarı renge boyanmışlardı.  Üst yüzeyler ise metal renkli  P-51 ve P-38 Lightning ler hariç RLM 74 rengine kavuşturulmuştu.

Bu birimin kullandığı ve test ettiği müttefik uçakları arasında Spitfire, P-51 Mustang, P-38 Lightning, P-47 Thunderbolt, Hawker Typhoon ve  Mosquito lar yer almaktaydı.

Modelini yaptığım Thunderbolt 42-22490 seri numaralı 358 nci filoya bağlı P-47 D2 . William Roach idaresindeki  bu Thunderbolt  görev dönüşü Güney İngiltere yerine yanlışlıkla Fransa daki “Caen” havaalanına inmiş ve Almanlar tarafından ele geçirilmiş. Rosarius birimine gelişinden sonra RLM 74 / 04 renklerine boyanmış ve gövde numarası olarak T9- FK kodunu almış.

Model

Kullanmış olduğum kit tam bir  mücevher. Artık neredeyse bilmeyen kalmadı bunu . Müessese “Razorback” versiyondan sonra “Damla” kanopili versiyonu ve en son olarak da “M”  serisini çıkarmasına rağmen inatla “N” serisine geçmemekte . Sebebi henüz tespit edilemedi. Belki birgün bu da olur.

Yine de” kit hakkında malumat furuşluk arayışı içerisindeyim ” diyenler Galeri bölümündeki diğer P-47 lere –dinlenmeden ve hatta izlenmeden- bakmakta sonuna kadar özgürler.  P-47 den bıkan muhteremlere ise kötü  haberlerim var. Bu efsane fena halde devam edecek gibi görünüyor.

Doktorum sık sık  (3-4 ayda bir diyelim) bunlardan kullanmamı önerdi. O kadar sene tıp okuyup dirsek çürütmüş bir insana inanmamazlık edecek halim yok. Hem bir yandan da rehabilite olunuyor. Bundan iyisi Şam da kayısı olarak “trade” eder görüşü bir hayli güçlü. O nedenle şimdiden iki elin parmaklarına yakın sayıda P-47 stoklamaya başladım. Hangi “güzellerin” yapılacağı bile tespit edildi. Cümleten geçmiş olsun..

Yapım

Birkaç sene öncesine kadar hayatta olan ancak birdenbire “fişini çekmek” suretiyle piyasadan çekilme kararı alan “Cutting Edge” in Zirkus Rosarius ıslak çıkartma setlerini edinmek ilk adım oldu. Tabii bu edinim birkaç yıl önce olmuştu. Şimdi piyasada yoklar  bu elemanlar, zira müessese yok artık  ortada. Alın size stoklamanın faydalı yanlarından biri.

Stoklara giren bu nadir çıkartmaların tatlı sıcaklığının verdiği huzur  ile geçinip giderken projenin öne çıkmasını tetikleyen ana unsur ise Atlantik ötesinde yerleşik arkadaşıma memleket ziyareti öncesi sipariş ettiğim Ian Allan Publishing tarafından çıkarılmış içerisinde Zirkus Rosarius birimi ve kullandığı müttefik uçaklarıyla ilgili geniş sayılabilecek bilginin de yer aldığı “On special Missions-The Luftwaffe’s Research and Experimental Squadrons 1923-1945”adlı kitabının elime ulaşması oldu. İçeriğindeki zor bulunur resimler heyecan verici. Kitaba göz gezdirirken kendimi kaybetmişim. Son hatırladığım  Gilmour’un rakipsiz solosu eşliğindeki “keyifli bir uyuşukluk “idi. Sonrasını hatırlamıyorum. Kendime geldiğimde elimde pistole kokpit parçalarını boyamaktaydım.

Kokpit parçaları Republic yeşiline boyandılar ( Her zaman o yeşile boyanıyor P-47 ler, “US interior green” rengine değil eğer Curtiss tesislerinde az sayıda üretilmiş ve eğitim amaçlı kullanılmış bir P-47G yapmıyorsanız).

 Gösterge tablosunda Tamiya San’ın önerdiği ıslak çıkartmayı veto ederek Eduard’ın metal setini kullanmayı yeğledim.

Koltuk kemerlerinde de aynı veto hakkı kullanıldı ve tercih yine Kont Eduard’dan yana yapıldı.

Kokpit parçalarının montajı ve akabinde gövdeye yerleştirilmesinin ardından gövde kapatıldı.  Az miktarda tesviye sonrasında kanatların da monte edilmesiyle sıra motor kısmına gelmekte. Hep böyle olmuyor mu zaten?

Motor parçaları da boyanarak monte edildiler.

Modeli yapılan Thunderbolt D2 modeli olduğundan kutu muhteviyatının dışına taşarak motor kaportasındaki flapların değiştirilmesi gerekiyor. Kutudan çıkan parça ile D-10 dan sonraki modeller yapılabilmekte. Bu nedenle daha önce yaptığım D1 modelinde olduğu gibi Loon Models’ in “LO48207 Early P-47D Cowl Flaps”  rezin setini kullandım. Eski tip olanlarda her iki yanda en altta yer alan son iki flap diğerleri gibi kare şeklinde.  Sonraki versiyonda dipteki iki flap şekil değiştirmekte.

Montajın tamamlanmasının ardından gerek duyulan ufak tefek tesviyeler bitirildi. Artık boyanabilir. Boyahane sorumlusunun boş bir anına denk getirerek işleme başladım.

Önce alt taraftan Gunze’nin Alman sarısını boyamaya başladım. Çok zor değil . Ardından üst yüzeyler RLM 74 rengine yine aynı müessesenin akrilik boyası ile boyandı.

Cutting Edge’ in CED48256 numaralı “Zircus Rosarius –Special Missions Part 1” seti kullanılarak ıslak çıkartmalar yerleştirildi. Tamiya X-22 ile huzur ve güven ortamı sağlandı.

Modele kutu harici ilave edilen bir başka unsur ise tekerlekler. Kutudan çıkanlar da idare edebilir belki ama Ultracast’ın ürünleri  çok daha acaip idare etmekte. Sanki yol tutuşu da daha iyi mi ne?  Buna yapılacak masraf tercih edilesi  türden.

Yalnız şunu belirtmekte fayda var ki, ister kit elemanını  kullanın, ister dışarıdan ithal edin ancak lütfen şu tekerlerin yere basan kısımlarını bir parça eğeledikten sonra yerlerine takın ki sonradan modele bakıldığında “aha bunnar dolgu lastik mi kullanıyor? “ sorusunu sorduracak bir görünüm oluşmasın. Pek de zor olmasa gerek. Sonuçta bu bir hobi ve arkamızda da gaza gelmiş bir süvari birliği bulunmamakta.

Son ilave kokpit içerisindeki eski tip nişangah içindi. Bu ya da buna benzer bir parça kutudan çıkmamakta. Daha önce olduğu gibi “Tally Ho” nun metal nişangah setini kullandım.

Mat vernik, egzost izleri ,tekerlerin boyanması  ve takılmasını müteakip kanopi ile ilgilendikten sonra model  bitirildi

 Yazının sonuna gelirken  nedense aklıma  Nazi Almanya’ sında papazlık yapan“Martin Niemöller” in günlüğünden bir anekdot geldi. Hatırlamakta fayda var “çakma padişah” ın hoşuna gitse de gitmese de: 

“Önce sosyalistleri topladılar ,sesimi çıkarmadım; çünkü ben sosyalist değildim. Sonra sendikacıları topladılar,sesimi çıkarmadım,çünkü sendikacı değildim. Sonra Yahudileri topladılar ,sesimi çıkarmadım ,çünkü yahudi değildim. Sonra beni almaya geldiler, ve fakat benim için sesini çıkaracak kimse kalmamıştı.”

İyi modeller

Tolga ÜLGÜR © Kasım 2009

Referanslar:

- On special Missions / The Luftwaffe’s Research and Experimental Squadrons 1923-1945” - Ian Allan Publishing

-Cutting Edge CED48256  “Zircus Rosarius –Special Missions Part 1 çıkartma seti