kaldığımız yerden devam...
Dergideki en
iddialı makale ikisi renkli, toplam 7 sayfa ayrılmış Trumpeter’in 1/72
Tu-16’ sına ait yapım yazısı. Bu yazıyı okuyunca modelciliği bırakıp,
yürüyerek ve manş denizini yüzerek geçip, İngiltere’ye gitmek sureti ile
müellif beyefendi’nin tekkesinde mürit olmak isteği duyuyor insan.
(Forumlarda ondan da “Keith Usta” , “Keith Baba” veya “Üstad Peckover”
diye bahsolunuyordur. Eminim bak…)
Gelecek
günlerdeki sergi, toplantı ve Hava gösterileri de bir sayfada bildiriliyor.
Classic Airframes’in Heinkel He51’i hakkındaki yapım makalesi ile kitaplar
ve model tanıtımına ayrılmış iki sayfada yorumlar son derece gerçekçi.
Ticari bir kaygu gözetilmediği için, bu tür tanıtımlarda alışık olduğumuz
“ne şiş yansın, ne kebap” türünden yavşaklıklara rastlanmıyor.
Tüm bu
yazılanlar ile de yetinmeyip, figür ile ilgili başka bir makale ve Dernek
ile ilgili çeşitli haberlerle her yönüyle tıka basa doldurmuşlar 31
sayfayı…
|
|
|
İlgi çekici başka bir yayın da, gene İngiltere’de bir süre
yayınlanmış Plastic Kit Constructor: “PKC” isimli dergi. Yayın hayatına
1983’de başlamış ve 1996 yılında yayımı durmuş. (Sevgili Levent kulakların
çınlasın, bu tür rezillikler İngiltere’de bile başa geliyor.) Gene A4
boyutunda yaklaşık 60 sayfa ve genel olarak siyah beyaz fotoğrafların
ağırlıkta olduğu dergi, plastik model uçak yapımına ve yeni/eski modellerin
tanıtımına odaklı. Ayda bir çıkıyor-muş. Dergide yer alan pek az fotoğraf
boyut ve kalite açısından alışık olduğumuz diğer yayınlara oranla düşük
kalibrede olsa da, tanıtımı ve araştırması yapılan konulardaki ciddiyet ve
dürüstlük zaman zaman can acıtıcı boyutlarda. Eğer bir üretici b.ktan bir
kit üretmişse, yazar arkadaş durumu net bir şekilde bu dergide ortaya
koyuyor.
Bu kritikler ağırlıklı olarak model yapılıp bitirildikten
sonra yapılıyor. Yani,“inbox” review” denen, kutuyu açıp içine bakarak,
modeli yapılmamış haliyle inceleyen türde değil. Böylece yazıyı yazan yapım
aşamalarındaki sıkıntıları ve bitmiş modelin durumunu görebildiğinden,
size de nihai görüşünü aktarabiliyor |
Elimde bu dergiden maalesef 1994-1995 yıllarına ait dört
sayı mevcut. Genel olarak İngiliz modelcilere yönelik makaleler (adını
sadece bu dergi sayesinde duyduğum, pek az üretilmiş, garip biçimli, H.P.
Lovecraft hikayelerinden fırlamışa benzeyen iki savaş arası uçaklar,
İngiliz dominyonlarında görev yapmış ince bıyıklı zarif beyefendilerin uçak
önünde hatıra fotografları vs. vs…) bence çok detaylı hazırlanmış. “The
Scottish Aviation” tarafından 1950 ortalarına üretilmiş bir askeri nakliye
uçağı (twin pioneer) hakkındaki makale ve yetmezmiş gibi, bu uçağı vakuform olarak yapan bir modelcinin akıllara durgunluk veren maceraları
var. |
|
|
Başka bir ilginç nokta dergideki “okuyucu mektupları” bölümü:
Editöre yazılan mektuplardan, Birleşik Krallıkta yaşayan modelci profili
konusunda üzücü bir fikir veriyor. Bunların en ilginci 38. sayıda yer alan,
Dragon üretimi Messerschmitt Me P1101 modeli hakkında bir okuyucunun yazdığı
mektup ve buna karşılık Dragon Şirketi Başkanı Bay Freddie Leug’un yazdığı
mektup! (Dragon İngilizlerin “Milli Gururu” değil belki de, kim bilir.)
Ayrıca, her sayıda 3-4 sayfa, bir uçağın fotoğraflı tanıtımına ayrılmış. Bu
fotoğraflara doğal olarak sıkı bir metin eşlik ediyor. Yani, derginin
editörü Ron Firth “usta” bizlere ve özellikle modelcilikle ilgili internet
sitesi yöneticiliğine soyunanlara “olm, bi uçaan sekiz on fotoğrafını
basmakla olmaz bu işler! Adam gibi oturun, fotoğrafını çektiğiniz cihazın
neresinde ne olduğunu, neyin ne olduğunu yazın, ciddi bir metinle
destekleyin yaptığınız işi …” diyor galiba. Neyse, otorite ve yöneticilerin
kendi aralarındaki didişmeleri aşağıdan Kasımpaşa’ya gidedursun, ben batı
dünyasındaki bu emek ve bilgi yoğun modelcilik birikimini görüp
imreniyorum.
Bu iki yayının da bünyeye TRT’nin siyah beyaz eğitsel
programları türünden zararları olsa da, sanırım tedarik edilmesi gereken
model avadanlıkları…Etkilenmemek mümkün değil.
İyi Modeller,
Ahmet Dönmez
|
|