|
Dergideki en iddialı makale ikisi renkli, toplam 7 sayfa ayrılmış Trumpeter’in 1/72 Tu-16’ sına ait yapım yazısı. Bu yazıyı okuyunca modelciliği bırakıp, yürüyerek ve manş denizini yüzerek geçip, İngiltere’ye gitmek sureti ile müellif beyefendi’nin tekkesinde mürit olmak isteği duyuyor insan. (Forumlarda ondan da “Keith Usta” , “Keith Baba” veya “Üstad Peckover” diye bahsolunuyordur. Eminim bak…) Gelecek günlerdeki sergi, toplantı ve Hava gösterileri de bir sayfada bildiriliyor. Classic Airframes’in Heinkel He51’i hakkındaki yapım makalesi ile kitaplar ve model tanıtımına ayrılmış iki sayfada yorumlar son derece gerçekçi. Ticari bir kaygu gözetilmediği için, bu tür tanıtımlarda alışık olduğumuz “ne şiş yansın, ne kebap” türünden yavşaklıklara rastlanmıyor. Tüm bu yazılanlar ile de yetinmeyip, figür ile ilgili başka bir makale ve Dernek ile ilgili çeşitli haberlerle her yönüyle tıka basa doldurmuşlar 31 sayfayı…
|
|
 |
İlgi çekici başka bir yayın da, gene İngiltere’de bir süre yayınlanmış Plastic Kit Constructor: “PKC” isimli dergi. Yayın hayatına 1983’de başlamış ve 1996 yılında yayımı durmuş. (Sevgili Levent kulakların çınlasın, bu tür rezillikler İngiltere’de bile başa geliyor.) Gene A4 boyutunda yaklaşık 60 sayfa ve genel olarak siyah beyaz fotoğrafların ağırlıkta olduğu dergi, plastik model uçak yapımına ve yeni/eski modellerin tanıtımına odaklı. Ayda bir çıkıyor-muş. Dergide yer alan pek az fotoğraf boyut ve kalite açısından alışık olduğumuz diğer yayınlara oranla düşük kalibrede olsa da, tanıtımı ve araştırması yapılan konulardaki ciddiyet ve dürüstlük zaman zaman can acıtıcı boyutlarda. Eğer bir üretici b.ktan bir kit üretmişse, yazar arkadaş durumu net bir şekilde bu dergide ortaya koyuyor. Bu kritikler ağırlıklı olarak model yapılıp bitirildikten sonra yapılıyor. Yani,“inbox” review” denen, kutuyu açıp içine bakarak, modeli yapılmamış haliyle inceleyen türde değil. Böylece yazıyı yazan yapım aşamalarındaki sıkıntıları ve bitmiş modelin durumunu görebildiğinden, size de nihai görüşünü aktarabiliyor |
|
Elimde bu dergiden maalesef 1994-1995 yıllarına ait dört sayı mevcut. Genel olarak İngiliz modelcilere yönelik makaleler (adını sadece bu dergi sayesinde duyduğum, pek az üretilmiş, garip biçimli, H.P. Lovecraft hikayelerinden fırlamışa benzeyen iki savaş arası uçaklar, İngiliz dominyonlarında görev yapmış ince bıyıklı zarif beyefendilerin uçak önünde hatıra fotografları vs. vs…) bence çok detaylı hazırlanmış. “The Scottish Aviation” tarafından 1950 ortalarına üretilmiş bir askeri nakliye uçağı (twin pioneer) hakkındaki makale ve yetmezmiş gibi, bu uçağı vakuform olarak yapan bir modelcinin akıllara durgunluk veren maceraları var. |
|
|
|
|
|
Başka bir ilginç nokta dergideki “okuyucu mektupları” bölümü: Editöre yazılan mektuplardan, Birleşik Krallıkta yaşayan modelci profili konusunda üzücü bir fikir veriyor. Bunların en ilginci 38. sayıda yer alan, Dragon üretimi Messerschmitt Me P1101 modeli hakkında bir okuyucunun yazdığı mektup ve buna karşılık Dragon Şirketi Başkanı Bay Freddie Leug’un yazdığı mektup! (Dragon İngilizlerin “Milli Gururu” değil belki de, kim bilir.) Ayrıca, her sayıda 3-4 sayfa, bir uçağın fotoğraflı tanıtımına ayrılmış. Bu fotoğraflara doğal olarak sıkı bir metin eşlik ediyor. Yani, derginin editörü Ron Firth “usta” bizlere ve özellikle modelcilikle ilgili internet sitesi yöneticiliğine soyunanlara “olm, bi uçaan sekiz on fotoğrafını basmakla olmaz bu işler! Adam gibi oturun, fotoğrafını çektiğiniz cihazın neresinde ne olduğunu, neyin ne olduğunu yazın, ciddi bir metinle destekleyin yaptığınız işi …” diyor galiba. Neyse, otorite ve yöneticilerin kendi aralarındaki didişmeleri aşağıdan Kasımpaşa’ya gidedursun, ben batı dünyasındaki bu emek ve bilgi yoğun modelcilik birikimini görüp imreniyorum. Bu iki yayının da bünyeye TRT’nin siyah beyaz eğitsel programları türünden zararları olsa da, sanırım tedarik edilmesi gereken model avadanlıkları…Etkilenmemek mümkün değil. İyi Modeller, Ahmet Dönmez
|