Yirminci asrın sonuna doğru, Özkan’ın dükkanından satın aldığım Promodeler kitlerden biri de bu Invader idi. (Ah be Özkan.. O dükkanı oraya açmayacaktın..)Envantere girdikten sonra unutulup gitmiş gibi uzun zaman bir kenarda bekleyip durdu.Güzel olmasına güzel sayılırdı lakin günümüz standartlarının aksine dışa detaylı yaşlıcana bir kit idi. Ve bu hali benim hevesimi törpülemeye yetiyordu. Üstelik bir de bunu metal renginde bitirmek endişelerimi azdırıyordu. Sonra gelsin pansuman.

Geçtiğimiz yıl “Plaza hayatı”ndan sıyırmanın verdiği zihinsel rahatlık ile pansumana ara verdim ve buna başlamaya karar verdim. Aynı yıl daha birçok başka modele de başladım. Görmemişin zamanı olmuş, gaza bulayıp salmış misali “be highly” verimli bir yıl oldu.

Diğer yandan yer de kazanmak lazım. Zira kutusu kocaman. Çok yer tutuyor. Yapıp yer açmalı 1/32 lik kutulara.

Yapıma başlamadan önce gereken ilaveleri tespit ettim her zamanki gibi. Aslında pek de fazla seçenek yok. Kitin iç detayları klasik 90 lı yıllar Monogram özelliklerini barındırıyor. Oldukça iyi sayılır dönemine göre, gösterge tablosu hariç. Dolayısıyla sadece Eduard’ın kokpit detay setini alarak yola devam etmeye karar verdim.

Eduard ın gösterge panelini ilgili parçaya yapıştırdım. Kitin kokpit parçaları da bir araya getirildikten sonra diğer detaylar yerleştirildi. Kokpit gövdeye alıştırılarak gövdenin kapanmasına geçildi.

Gövde birleşim noktaları biraz huysuz. Biraz tesviye gerekiyor. Kanatların gövdeye birleşimi de mükemmel sayılmaz. Orada da tesviyeye ihtiyaç duyulmakta. Eh, yaşına hürmet edip ses çıkarmadım.

Kitin en problemli kısmı bana göre kuyruk gövde birleşiminde. Kuyruk gövde ile birleşik halde kalıplanmış,.. E güzel. Ve fakat yatay dengeleyiciler de tek parça halinde ve gövde kapatıldıktan sonra kuyruk ile gövde arasındaki aralığa giriyor. Belki de yeterince iyi yapışmadığı için sonraki aşamalarda sürekli çatlama yaparak tesviye bataryalarını meşgul edip durdu bu bölge..

Benzer bir oturma sorunu hafif de olsa kanopide de yaşandı. Arkası gibi değil ancak yapıştırdıktan sonra biraz dikkatli tesviye gerekiyor burada da.

Boyahane şenliklerinden önce müdahale edilmesi gereken bir nokta daha var. Gövdenin sağ yanında kare forsun hemen arkasında bir hava alığı mevcut. Normal şartlarda Invader larda rastlamadığımız ancak THK deki tayyarelerde mevcut olan bu detay hakkında bir bilgim yok. Bize gönderilmeden önce bir elden geçirme esnasında ilave edilmiş olabilir.

Neyse bu ilave detay için yedek kutusunda uzun bir araştırmaya giriştim. Uygunca bir parça tespit ederek gerekli kurcalamalar ile gövdeye takılacak hale getirdim. Ve yapıştırdım.

Montaj işlemleri sona erdikten sonra gövde ve kanatlardaki son kontroller yapıldı ve boyahanedeki numaratörden sıra numarası alındı.

Alclad ın 101 kodlu baz alüminyum rengi ile tüm model boyandı. Daha sonra referans resimlerden elde ettiğim bilgiler ışığında bazı panellerde farklı Alclad tonları uygulandı. Sanırım dışa panel çizgileriyle taçlanan tekdüzeliği aşmamıza yardımcı olacak bu panel farklılığı.

Islak çıkartmalar konusuna gelirsek: Gövdenin her iki yanındaki kare forslar için Turquoise DekaI'in setinden faydalandım. Ancak kanattaki forslar daha genişler ve buna uygun boyutta ıslak çıkartmaları söz konusu setin içinde bulamadım. Babadan kalma yönteme rücu ederek klasik maskeleme marifetiyle kanatlardaki kare forslar boyandı.

Kuyruktaki bayrağın boyutu da pek standart değil. Kuyruğun yüzeyine göre boyanmış olmalı ki boyut büyümüş. Bu nedenle sadece ay yıldızı “Turquoise” ın setinden temin ederek, bayrağı referans resme bakarak maskeleme marifetiyle boyadım.

Geriye gövdedeki siyah 41 kod numarası kaldı. “Yedek kutusu” ile “Yedeklenmelerinde mahsur bulunmayan setler” kutusundaki arama tarama faaliyetleri neticesinde bazı çıkartmalar buldum. Ancak “4” rakamının tipi bir türlü uymadı. Dikkatli bir kesme ve akabinde kesildiği yerden çıkarma işlemi ile “rakam”uygun hale getirilerek yerleştirildi.

Geri kalan bakım işaretleri vs Promodeler'in kutusundan temin edildiler. İleri yaşlarına rağmen hayret verici derecede sağlam çıktılar.

Dikmelerin yerleştirilmesi ile Invader’ı ayağa kaldırdım. Muhtelif egzost ve sızıntı uygulamalarını kapsayan eskitme işlemlerinin ardından iş iniş takım kapaklarına geldi. Yapım kılavuzunun aksine -boyamayı kolaylaştırmak için-bu kapakları inşa sırasında yerleştirmeyi redderek iniş takım yuvası içinde kalan kısımdan ayırmıştım. Bu uygulama tüm inşa ve boyama esnasında çok kolaylık sağlamıştı ancak iş kapakları takmaya gelince işler biraz sarpa sardı. Pek rahat bir montaj olmadı. Neyse şizofreninin sınırlarına varmadan geçebildim bu evreyi.

Tekerleklerin, pervanelerin ve de anten ile kuntinin yerleştirilmesi ile Invader bitiş çizgisini geçti. Tam da- bundan başka bir tane yapmayı istemiyorum- derken , ICM 2019 yılı içerisinde yeni kalıp 1/48 Invader çıkaracağını ilan etti bile. Eh bekleyip görmek en iyisi; ümit ederim ki bundan iyi olsun yeni çıkacak olan kit.

İyi Modeller
Tolga ÜLGÜR
Mart 2019