Birkaç ay önce toparladığım DH-2'nin verdiği gazı kullanarak yeniden bir WnW kutusuna yöneldim. Memleketin giderek bozulan her türlü havasından bir nebze de olsa uzaklaşabilirmiyim diyerek kutunun kapağı açıldı.
Kraliyet Tayyare Fabrikası'nın (R.A.F) Henri Farman'ın tasarımı üzerine eldeki malzemelerden toparlayarak oluşturduğu FE.2a modeline "uçar bu" diyen İngilizler tasarımı biraz daha elden geçirerek FE.2b'yi ortaya çıkarmışlar. DH-2'nin iri kıyım abisi gibi algılayabileceğimiz tayyare iki kişilik personel ile keşif, av, bombardıman ve eğitim gibi akla gelebilecek her türlü görevde kullanılmış. Verilen her görevde iş gören FE.2b gece avcısı olarak da kullanılarak savaş sonuna kadar uçmuş bir tayyare olmuş.
Modelini yapmış olduğum 6341 numaralı tayyarenin sağ yanında "Zanzibar No:1" yazısı görülürken sol tarafında nedense "The Scotch Express" olduğu iddiasında. Bu iri kıyım av tayyaresi 16 Mayıs 1916 tarihinde dört Alman tayyaresi ile kapışıp birisini (Fokker E-III) düşürdükten sonra mecburi iniş yapmak suretiyle Almanların eline sağlam olarak geçmiş.
Almanlar savaş ganimetinin pek çok fotoğrafını çektiklerinden model için oldukça fazla yapım ve boyama bilgisi günümüze ulaşmış bulunuyor. Geriye bunları uygulamak kalıyor. Haydi başlayalım o zaman...
|
Wingsnut Wings kitleri konusunda söyleyecek tek kelimem mükemmele yakın oluşlarıdır. Aksini iddia edenlerin ağzına ıslak tuvalet terliği ile vurabilirim, yapmayın . Gerçi kutudan çıkanlarla yetinmeyen rahatsızların neler yaptıklarını da görüyoruz ama orası başka bir boyut... Netice olarak suya sabuna dokunmadan kutudan çıkan ne varsa kullandığınızda çok başarılı modeller çıkıyor. Yapım kılavuzları hiçbir soruyu cevapsız bırakmayacak kadar detaylı ve doyurucu. Modelde yaptığım tek ve en büyük operasyon seçtiğim model için pilot mahallinde yapılması istenen panel temizliği. Keşke bunun için de ayrı bir parça verseydiler diyerek sıvışayım... |
|
Modelin en fazla detay içeren kısmı gövde olarak tanımladığımız küvetten hallice yapıdan ibaret. Oldukça fazla parça ve detay bulunduğundan yapımı kılavuza göre aşama aşama boyayarak toparlamak lazım. Ben de öyle yaptım, mutluyum...
|
Yapım aşamaları için çok fazla bir şey yazmayacağım, hep bildiğiniz şeyler işte. Nasıl yapılıyor diye merak edenler daha önce yapılmış benzer modellerin sayfalarını havalandırmalarını rica edeceğim. Burada ufak bir detay ilgilenenler için ilave edeceğim : Motor kısmında silindir gömlekleri bakır olduğu için bu renkte boyanması istenmiş. Elimdeki bakır rengi boyaların metal pigmentleri çok iri olduğundan bu ölçekte sırıtacak bir görünüm oluşuyor. Beni rahatsız eden bu görüntüyü önlemek için silindirleri öncelikle ince metal içeren XF-11 ile boyadım. Kuruduktan sonra şeffaf kırmızı ve sarı ile bakır kırmızısı elde ederek bunu ince bir kat olarak uyguladım. Böylece daha ölçekli bir bakır rengi görüntüsü elde ettim.
|
|
|
|
|
|
| Gövde içi ve motorun boyanıp toparlanmasının ardından gövdeyi dikkatlice kapattım. Eğer hatalı bir işlem yapmadıysanız herşey yerine "cuk" diye oturuyor. | ||
Birinci Dünya Savaşı tayyarelerinde boyama işleri çok çetrefillidir. Görsel kaynakların siyah/beyaz ve çok kaliteli olmaması pek çok farklı görüş ve iddianın ortada dolaşmasına sebep olmuştur. Konunun uzmanı sayılacak kişiler yazılı resmi kaynaklar ve elde kalmış az miktardaki orjinal objeye dayanarak oluşturdukları renk kaynakları biz çaresiz fani modelciler tarafından kabul edilmek zorunda. Ancak son zamanlarda yaklaşık yüz yıllık geçmişi olan bu renkleri orjinaline yakın boya ve çıkartma üretilmeye başlandı. Konuya daha ciddi yaklaşan ve daha fazla para ödemeye hazır modelcilerin böyle bir seçeneği olduğunu hatırlatayım.
Yapım kılavuzunda verilen renk karşılıklarına uymaya çalışarak boyama işlerine başladım. İşin gerisi hep bildiğiniz ön gölgeleme, boyama, tonlama, yıkama, yağlama v.s. gibi işlemler... Metal panellerdeki eskitme için öncelikle metal renk atıp üzerine esas boyayı yaptım. Daha sonra fiber fırça ve 1000 numara zımpara ile dökülmeleri yaptım.
Gövde, kanat ve kuyruk parçalarının boyama ve eskitme işleri tamamlandıktan sonra montaj ve tellerin gerilmesi işlerine sıra geldi. Bu konuda daha önce yaptığım DH-2 modeli ve gergi telleri konulu makaleye göz atabilirsiniz. Model büyük olduğundan montaj sırasında kalıp üzerine sabitlenmesi ve gergiler bitene kadar çıkarılmaması önem taşıyor. Gövde ile kuyruğu bir araya getiren ahşap iskelet oldukça hassas ve her zaman kırılmaya, çarpılmaya müsait, dikkat edilmesi gerekiyor...
Montajın bitmesi yaklaşırken bir akşam tezgaha oturunca bir sürpriz ile karşılaştım. Bilinmeyen bir sebeple gövde dikmelerinden birisini kırılmış buldum. Gergi telleri çekildiği için söküp tamir etme şansım olmadığından üzerinde tamir etmeye karar verdim. Tellerin gerginliğinden iki parçanın kuruyana kadar bir arada kendi başına durması biraz zor olduğu için balsa çıta ve firkete yardımıyla bir protez yaparak yapıştırdım. Bir günlük kuruma süresi sonunda sorun çözülmüş oldu.
Tellerin ve diğer küçük detayların ilavesini takiben modelin geneline yarı-mat bir vernik atarak tamamladım. Birkaç haftaya yayılan bir model çalışması da böylece mutlu sona geldi. Ama ben hala mutlu değilim. Ne olacak bu memleketin hali ?
İyi modeller
Özkan Türker © Haziran 2016
 |
 |
 |
 |
 |
 |
