Bir Bentley hikayesi :

Bundan çok uzun zaman önceydi. Seksenli yıllarda dönemin büyük bir oyuncak firması , plastik modelciliğin pek az şey edildiği dönemlerde külliyatlı miktarda Airfix modelini ülkeye sokmuştu. Çok büyük miktardaki bu malın eritilmesi televizyondakiler dahil verilen reklamlarla yıllar sürdü. O dönemleri yaşayanlar köşe bucak kırtasiye, oyuncakçı ve hatta eczanelerde veya daha ilgisiz dükkanlarda bu modelleri gördüklerini hatırlayacaktır. 

On yıl kadar ileriye saralım... Modelcilikle uğraştığımı bilen bir tanıdığım Sirkeci'deki bir elektronik eşya satıcısının elinde bazı plastik modeller olduğunu ve bunlardan kurtulmak istediğini söylemişti. Bu konuşmanın hemen devamında kendimizi o dükkanda bulduk. Tavan arasında beklemekten yorulmuş, toz içinde yarım düzine kadar modelle yarım saat sonra poşetlenmiş olarak evin yolunu tutmuştum. Oldukça makul bir rakama alınan bu modeller içinde, pek ilgi alanımda olmasa da, büyük kutusuyla Bentley heyecan vericiydi. Tam olarak hatırlayamadığım bir zaman diliminde diğer modeller yapıldıktan sonra sıra bu büyük kutuya geldi. O zamanki bilgi, deneyim ve beceri eksikliklerine rağmen model bir şekilde ortaya çıktı. Ancak kitte (bugün dahi tam olarak bilemediğim) bir sıkıntı vardı. Plastik yapışmıyordu. Pek çok parça tekrar tekrar yapıştırıldı fakat plastik yapıştırıcı ile eriyip kaynayacağına garip bir topaklanma ile kuruyor ve bir süre sonra ayrılıyordu. İşim çözümünü yeni tanıştığımız "Japon" yapıştırıcı ile palyatif olarak hallettikten sonra boya işine geçtim. Boya tabancası ve kompresör  henüz rüyalarda buluştuğumuz  donanımlardan olduğu için sprey boya ile boyamaya karar verdim. İngiliz makine yeşili plastik üzerine kırmızı sprey boyanın pek parlak bir fikir olmadığını uygulama sonunda anladım. Kısacası model (nedense) kırmızı olarak bitti fakat bu şekilde çok uzun bir varlık gösteremedi...

Gel zaman git zaman  model dağıldı, bir kutuya kondu, rafa kalktı. Günlerden bir gün merhum Ruhşen Sayraç ile muhabbet ederken laf döndü Bentley'e geldi. Çıkardım gösterdim, sıkıntıyı söyledim. "Sen ver bana ben toparlarım bunu dedi". "Tamam" dedim. "Ama model bende kalacak" dedi gülerek. Zaten soğumuşum modelden, "hayrını gör" diyerek Bentley ile vedalaştım (ya da bana öyle geldi) . Zaman içinde Ruhşen modelin boyasını söktü, tekrar topladı, boyadı. Cam bir vitrin yaptırarak ofisinde sergilemeye başladı. Her gittiğimde modele bakar ben niye böyle yapamadım diye düşünürdüm. Ruhşen abi cumartesi günleri bana uğrardı. Yine bir cumartesi kolunun altında Bentley ile kapıda göründü. "Al bundan sonra sende dursun" diyerek modeli teslim etti. Bir şekilde Bentley geri dönmüştü. Bentley'i senelerce cam vitrin içinde dükkanda sergiledim. Fakat çok sıcak bir yaz günü motor kaportasının iki parçası ve bir çamurluk eriyerek şekli bozuldu. Modelin üzerindeki uğursuzluk gitmemişti. Neyse ki modelci dostum Nader Taheri elindeki  hurdanın sağlam parçalarını hediye etti . Ama modeli tekrar elden geçirmek kısmet olmadı. İşin tasviyesi ile dükkan kapandı, pek çok malzeme ve model taşınmalar sırasında kırıldı, kayboldu veya zarar gördü. Bentley'de bundan fazlasıyla nasibini aldı . Ruhşen abiden yadiğar kırık ama eksiksiz Bentley tekrar karton kutu içinde rafa kalktı.

Bentley Tekrar Canlanıyor...

Bentley'in son geri dönüşüm projesine 2008 yılında başladığımda model bu haldeydi. Dağılmış olmasına rağmen neyse ki parçalar eksilmemişti. Pek çok parça daha önce de yaşanan "yapışmama" özelliğini koruyordu. Ama artık zaman ilerlemişti  ve daha farklı yapıştırıcılar kullanma şansımız vardı.

İnternetin hayatımıza girmesiyle hakkında daha çok detay ve bilgiye sahibi olduğum Bentley modelinde bazı detaylandırma ve düzeltme işlerinin yapılması gerektiği anlaşıldı. Bunlardan birisi depo üzerindeki çalışmaydı. Küçük ölçekli kitlerde çok fazla belli olmasa da büyük ölçekli bu modelde verilen detayların yetersizliği belli oluyordu. Bu nedenle depo üzerinde verilen detaylar temizlenerek daha belirgin ve detaylı şekliyle tekrar yapıldı.

Modelin motor kısmı kapalı olarak yapılacağı için bu kısma, laf aramızda, özen göstermedim. Mevcut haliyle bir araya getirdim. Ön takımda bulunan bazı detaylar ilave edildi ve eksik kalmış tesviye ve uyum sorunları giderildi.

Arka taraftaki koltuk kesilerek tekli hale getirildi. Minder kısmı Miliput ile tekrar şekillendirildi. Sol taraftaki boşluk telsiz ve cephane gibi diğer malzemeler için boş bırakıldı.

Radyatör ızgarası ve kaput üzerindeki ızgara görünümlü plastik parçalar kesilerek bunların yerine pirinç ızgara desenli plakadan yeni parçalar yapıldı. Kaput üzerindeki bombeli ızgarayı şekillendirmek için balsadan basit bir kalıp kullandım.

Yıllar sonra modelin tekrar montajlı hali. Yapışmamakta ısrar eden bazı parçalar uygun yerlerinden delinerek pirinç tel ile birbirine iki bileşenli epoksi yapıştırıcı ile sabitlendi.

Kaportaya birleşik kapılar kesilerek düzeltildi. Arada kalan boşluklar için ince plastik şeritler kaportaya yapıştırılarak kapılar yerine alıştırıldı.

Koltukların üzeri alüminyum folyo ile kaplanarak deri kırışıklıkları oluşturuldu. Boyaması yapılan kaporta üzerindeki tesviye çalışması plastiğin burada yeniden ayrıldığının bir belirtisi.

Yukarıda da belirttiğim gibi bu ölçekte malzeme eksikliği bazı parçaların elde yapılmasını gerektirdi. Benzin  ve su bidonları ile makineli tüfekler elde yapılması zorunlu temel aksesuarlar oldu. Bidon için lazerde kesilen uygun kalınlıklardaki kontraplak parçalar bir araya getirilerek bir model oluşturuldu. Bu modelden silikon kalıp alındı ve resin döküm ile çoğaltıldı. Vickers K Gun gövdesi de aynı şekilde çoğaltıldı. Namlular pirinç borudan imal edildi.

Ön kaportada sabit Browning  makineli tüfek muhtelif plastik ve metal parçalar kullanılarak elde yapıldı.

Gösterge paneli eksik olduğu için ön paneli şablon olarak kullanıp yeni panel çizdim. Bu parçayı şeffaf asetat üzerine bastıktan sonra arka tarafından göstergeleri boyayıp yerine yapıştırdım.

Bentley'in yanlarına ilave edilen taşıyıcı parçalar plastik ve metal parçalardan yapıldı.

Modelin tamamlanmasına yakın çekilen bu fotoğraflarda Nisan 2010 tarihi bulunuyor. Bitme aşamasına gelen model henüz tamamlanmadan yeni sahibi Nejat Çuhadaroğlu tarafından bitirilmek üzere eve götürüldü. Modeli uzun yıllar görmeyince varlığını da unuttum gitti. Fakat uzun bir nadas ve doğal eskime için terk edildiği yerden dönen modelle tekrar buluştuğumuzda tarih Ekim 2020 olmuştu ! Kısmen işlem görmüş ama henüz bitememiş model üzerindeki eksiklikler de tamamlanarak artık son kez sergileneceğini umduğum yerine yerleşeceği günleri bekliyor.