Revell : Ne kadar tanıdık değil mi ? Daha iyi tanımak için biraz  geçmişe gidelim. Bu çok bilinen şirket  uzun bir zaman aralığında  yüzlerce model üretmiş ve üretiyor. Altmışlı yılların başlarına ait bir kataloğu bizlere, Revell’in, ya da başka bir deyişle,  plastik enjeksiyon kalıp model endüstrisinin nereden nereye geldiğini gösterebilir….  

Söz  konusu katalogda tarih bulunmuyor. Fakat, “Freundshaft 7” – Mercury –Atlas 6 roketine ait  model  ve “Moderne Autos”  sayfalarındaki  1962 model Valiant V-200’den  yayın tarihinin  1962-1964 arası bir döneme ait olduğunu kestirmek mümkün.

Soğuk savaşın en ağır hissedildiği bu dönem sunulan modellere de yansıyor. Stratejik bombardıman uçakları, stratejik bombardıman uçaklarını önleme uçakları, akla hayale gelmez bin bir türlü orta ve uzun menzilli balistik füze (hiç, su üstü gemileri ile  denizaltılardan atılan “Regulus II”, veya  Amerikan Kara Kuvvetleri tarafından geliştirilmiş  “Corporal”- “onbaşı” roketi modeli  gördünüz mü yakın zamanda ?)  Doğu ve Batı Blokları, ya da açıkça söylemek gerekirse, Amerika Birleşik  Devletleri ile Sovyetler Birliği  arasındaki  hastalıklı yarış ile ilgili bir sürü başka abuk sabuk araç  gereç 31 sayfanın büyük bir bölümünü işgal ediyor.  

Kataloğa dikkatle bakıp, modeller ile ilgili küçük boy yazıları okudukça, insan bir şekilde Model endüstrisinin  bindokuzyüzaltmış başlarında pek  de tüketici odaklı düşünmediğini anlıyor… İkinci Dünya Savaşı Modellerine ait seri bir şekilde aynı ölçekte üretilme şansına sahip olmuşken, diğer uçak serilerinde ,  1/55  ila 1/181 arası (Convair B36 stratejik Bombardıman uçağı modeli) ölçekler kullanılmış. Unutmadan: en bilimsel ölçek 1/113,6 ile B47 Stratejik Bombardıman uçağına ait. Gemiler bölümündeki ölçeklere girmek bile istemiyorum!. Gene de en tutarlı ölçek grubu otomobiller. Hepsi 1/25 yapılabilmiş.

Bu ölçek karmaşasının temel nedeni aynı boyutta kutu kullanma merakı.  Ölçek birlikteliği kaygısı olmadığından, sabit boyutlarda bir kutuya modeli sığdırmak gibi bir sapıklık, bu gün “box scale” denen tuhaflığı doğurmuş. O dönem üretilmiş ve kimi,  detay açısından günümüz  standartlarına uygun  modellerin pazarda yer bulamamasının temel  nedeni bu…

Örneğin elimde bu katalogdan bir  model var. Listede H-128  almasına rağmen, kutudaki numara H-231. Kullanma kılavuzundaki tarih 1956. Modelin kanadında iç tarafta  da  1955  tarihi var. F101A ilk uçuşunu 29 eylül 1954 de yaptığına göre, Revell pek de fazla vakit kaybetmemiş. Zaten,  modellenen –32423- seri numaralı F101A, resmi kabul öncesi denemelerde kullanılan, üretim hattındaki 5. uçak…. 

Ölçek  konusunda bir bilgi verilmemiş olmasına rağmen katalogdan ölçeğin 1/76,2 olduğunu öğreniyoruz. Islak çıkartma tabakası ve modelin üzerine takılacağı şeffaf stand da dahil toplam  25 parçadan oluşuyor.

Metal rengi plastiğe basılmış  parçalar eni konu düzgün  olmakla birlikte, yüzey detayları çok abartılı, dışa detay panel çizgilerine iki yandan ayrıca perçinler eşlik ediyor. Islak çıkartmaların yapıştırılacağı yerler dışa detay olarak gösterilmiş. (Burundaki Amerikan Hava Kuvvetleri yazısı, kanat ve gövdedeki forslar gibi..)

Kutu kapağında dönemin grafik tarzının yansıtan çok güzel bir illüstrasyon var.  Gene kutudan, “Dünya’nın En Güçlü Av Uçağı” olduğunu ve “Resmi Çizimlerden” üretilmiş olduğunu öğrenmek, modeli alan ebeveyn ve çocukların yüreklerine su serpiyordu herhalde.  Fakat  Stratejik Hava Komutanlığı forsundaki kanatların açısının yanlış olduğunu tespit ettim! Revell  bu yanlışını aradan geçen 50 yılda unutturacağını düşünüyorsa yanılıyor…

Artık  plastik model etnografyasına dahil olmuş bu iki parçaya gözüm gibi bakmaya ve  evimize gelenlere benim için değerlerini anlatarak onları bunaltmaya devam edeceğim. Sen çok yaşa Revell !

İyi Modeller,

Ahmet Dönmez