Özkan Türker

Bu sayfanın patronuyum. Orta yaş sınırlarındayım ama otuz seneye yaklaşan modelcilik çalışmalarım hiçbir sebeple çok uzun süreli kesintiye uğramadan (askerlik hariç) devam etti ve ediyor. Bu sayfayı yapmaktaki amacım modelcilik bilgilerimi paylaşmak ve paylaşmak isteyen birkaç arkadaşıma da ortam sağlamak.  Uçaklara olan ilgim yüzünden yaptığım modeller de uçak yönünde ağır basıyor ama bu bir tank veya denizaltı yapmama da engel değil.

Zaman zaman lastik motorlu bir model yapıp masa başında aldığımız kiloları atabilmek için sağa sola da koşturabiliyoruz. Yoğun iş temposundan, ev hayatından ve uykumdan çaldığım küçük zamanları birleştirerek yaptığım model çalışmalarını  buradan sizlerle paylaşacağım.

Bu sayfanın oluşmasında destek olan arkadaşlarıma ve sabrından dolayı eşime sonsuz teşekkürler.

www.ozkanturker.com @ gmail.com

Tolga Ülgür

İlkokul yıllarındaki babamın önayak olmasıyla başlamış olduğum plastik modelcilik yıllarını saymazsak ,aslında modelciliğe ahşap gemi modelciliği ile girdim diyebilirim..

 Ortaokul ve lise yıllarında sürekli olmasa da gemi modelciliği ile amatörce ilgilendim. Bu ilgi üniversite yıllarında S/S Kanlıca vapurunun 1/100 ölçekli el yapımı modelini yapmamla doruğa ulaştı. Ancak sonraları ilgi ibresi birdenbire plastik uçak modellerine dönmeye başladı.Bunun nedenleri arasında plastik modellerin kalitesinin son yıllarda artması ve biraz da yaşlılıktan kaynaklanan  tembellik sayılabilir sanki.

90'lı yılların ikinci yarısında Özkan Türker'in işletmiş olduğu dükkan zehirlenmeme yetti de arttı bile.O yıllarda üretebildiğim son derece az sayıdaki berbat modele karşın   yaptığımdan çoğunu satın alarak  stoklamaya başladım. Sonraları dükkanın kapanması ve iş hayatının rendesi ve bir de çocuk sahibi olmak girince birkaç yıllık bir uyuklama dönemi kaçınılmaz oldu.

Bu durgunluk Modelciler.org'un eşim tarafından tesadüfen keşfiyle 2001 yılında yerini ihtiraslı ve kontrolü zor bir hareketliliğe bıraktı. Eşim halen bu keşiften pişmanlık duyduğunu çeşitli ortamlarda zaman zaman ifade etmektedir.

Ağırlıklı olarak  2.Dünya Savaşı Havacılığı ile ilgiliyim.. Ancak arada sırada jet de yapabiliyorum artık (Yaşasın!!). Belki bir gün ilk göz ağrım "scratch gemi modelciliği"ne de tekrar eğilebilmeyi ümit ediyorum. O alanda da yapılası projeler bol miktarda mevcut. Gerçekten istemek elde etmek için yeterli aslında.

Ceki Erginbaş

 Bu hobiyle 5-6 yaşlarında, o zamanlar babamın yapmış olduğu  uçak maketlerini kırarak başladım diyebilirim. O zamanlar çok eğlenceli gelen uçak çakmaca oyunu bu günlerde haliyle vicdanımı sızlatıyor.

Dokuz-on  yaşlarında ise ağabeyime  yılbaşı hediyesi olarak gelen, fakat kendisinin bir köşeye kaldırdığı  bir uçak maketini, itinayla arakladığımı hatırlıyorum. Kutudan çıkan parçaları bir çırpıda birbirine yapıştırdıktan sonra, yağlıboya tüpü ile,  (o zamanlar fırça kullanmayı tercih etmiyordum), maketi bir güzel boyamıştım.  Her tarafı yağlıboyaya bulanan bu zavallı plastik parçasının, annem tarafından merasimle çöpe yollanması pek uzun sürmemişti haliyle.

         O günden sonra, kimi kırtasiyeciden, kimi Migros'tan alınmış ve yapıştırıcı taşmaları eşliğinde birbirine tutturulmuş, pek çok  gri plastik öbeği ki, onlar uçak maketi oluyor! odamı süsleyip, ardından periyodik ev temizlikleri sonrasında çöpü boylayıp durdu. Ta ki, üniversite yıllarında internet ortamında bu plastik parçalarından harikalar yaratan insanlara rastlayana dek.

İkibinbeş  yılında, internetteki makaleleri ve yapım aşamalarını iyice ezberledikten sonra bu hobiyi hakkını vererek yapmaya karar verdim. Hakkını ödeyemeyeceğim bir kaç sevgili ağabeyimin (ki onlar kendilerini biliyor), sorularıma bitmez tükenmez bir sabırla cevap vermeleri, ve çeşitli teknikleri gösterip öğretmeleri sayesinde kendimi bu hobinin, kucağında buluverdim.

         Belli bir modelcilik dalına takılmadan, her tür modeli yapmaya çalışıyorum.  Uçaklar, sivil araçlar, askeri kara araçları, ve bazen de figür ile gemi modelleri yapıyorum. Benim için  bir uçağın ne kadar hızlı uçtuğu, veya bir tankın ne kadar başarılı olduğunda çok, tipinin ve renginin hoşuma gitmesi önemli.  Bu sebeple, gözüme hoş gelen her tür modelcilik dalında kendimi geliştirmek için çalışıyorum. 

  Sevgili bir ağabeyimin dediği gibi üretim, üretim , üretim....

Lori Kaston

Çocukluğunu pilot olma hayaliyle geçirmiş yüz binlerce çocuktan biriyim.  Aradan geçen onlarca yıldan sonra, belki pilot olamadım ama, içlerinde hayaller kurup göklerde dolaştığım minyatür uçaklar yapar oldum.

 Bugün, 2007 itibarıyla 30 yaşındayım. Modelcilikle tanışmamsa, tek haneli yaşlarıma rastlıyor. O günlerde babamı model yaparken izler, bitince de sistemli şekilde imha ederdim! Daha boyası bile kurumamış tayyareler kısa uçuş saatleri ardından ya hurdaya çıkar, ya da eğitim zayiatı olurlardı. Küçükken berbat ettiğim bir iki modeli saymazsak –ki saymamak için pek çok neden sayabilirim- babamın bana aşıladığı bu hobiyi uzun süre görmezden geldim.

 “Okuldu”, “işti” derken, askerlik günlerime kadar hiç model yapmadım. Asteğmen rütbesiyle bilgi toplama subayı olarak görevimi icra ederken tesadüfen karsılaştığım www.ozkanturker.com ve bir kaç paylaşım alanı benim için küllenmeye yüz tutmuş modelcilik alevini yeniden canlandırdı. Teskeremi aldıktan sonra, sıra gerekli modelcilik malzemelerini toplamaya gelmişti. Sorularımla kafasını şişirdiğim Tamer Özkan ve Barkın Bayoğlu gibi  modelcilerle tam da o noktada tanıştım. Sağ olsunlar “kimdir?”, “nedir?” demeden benimle bilgilerini paylaştılar. Artık bilgiyle yüklü şekilde, “nasıl oluyor da oluyor?” sorusuna cevap bulabileceğim internet de varken, model yapmamak merkeplik sayılırdı.

 Sevdiğim modelcilik alanı İkinci Dünya Savaşı uçakları, 1/48 ölçekli pırpırlar diğer her modelden fazla ilgimi çekiyor. Daha epik ve biraz da romantik geliyorlar bana. Aralara babamın sevdiği 50'li, 60'li yılların jet uçaklarını da serpiştirmeye gayret ediyorum. Böylece küçük yaşta tarumar ettiğim modellerinin borcunu manen ödüyormuş gibi yapıyorum. Hoş, bittikten sonra dokundurtmuyorum ama, o da kaderin bir cilvesi diyelim...

 Bugünlerde mümkün olduğu kadar çok model üreterek ve deneyerek kendimi geliştirmenin yollarına bakıyorum. Babam sağolsun, bana böyle bir hobi kazandırdı. Annem de zira; mutfağı atölyeye çevirmeme hiç laf etmedi. Ve bu yazının sebebi; üreterek öğrendiklerimi ve biten modellerimi steril bir ortamda paylaşma imkanı sağlayan Özkan Türker, sana teşekkür lazım. Daha öğreneceğim çok şey, yapacağım çok model var. Sizler de deneyin, üretin ve mutlu olun.

Ayhan Toplu

Altı  veya yedi yaşındayken kırtasiye dükkanının vitrininde gördüğüm PM’in F4E’si ile başladım sayılabilir. Gazlı kalemle, sert geçişli ilk SEA kamuflajı denememden sonra sanırım virüsü kapmış oldum.  

Uzun bir aradan sonra Babür Abi’ nin dükkanında gördüğüm bir diorama ile modelciliğe tekrar başlangıç yaptım. O gün bugundür, -yaklaşık 15 yıla denk geliyor- bu güzel hobinin her alanında elimden geldiğince ürün vermeye çalışıyorum. Ama modelciliğimin aslan payını 1/35 ölçek askeri araç ve dioramalar kaplıyor . Diğerleri sanki biraz eğlencelik, biraz vakit geçirmece gibi geliyor bana. Böyle konuşsam da 1/48 ve 1/72 ölçek de özellikle Alman Hava kuvvetleri ve 1/35 ölçekte yine Alman Kara kuvvetlerine ait ölçeklenmiş modelleri üretmeyi çok seviyorum.  

Üretmenin ve paylaşmanın bu hobinin olmazsa olmazlarından biri olduğunu hiç aklımdan çıkarmadan, elimden geldiğince, durmadan okuyor, deniyor, üretiyor ve belki de en önemlisi paylaşıyorum.  

Herkese iyi modeller.

Zafer Yılmaz

'Top Gun' filminin etkisiyle erkeklerin pilot montu giyip kızların Kely McGills gibi Ray-ban takıp permalı saçlar yaptırdığı havacılar şehri Bandırma'da yetiştim. Çocukluğum F-104 ve Phantomlar'a iç geçirerek bakmakla geçti. Bindokyüzseksenli yıllarda ilkokula giden her çocuk gibi bende pilot olmak istiyordum.
 
Havacılığa olan merakım o dönemde hemen her kırtasiyede satılan PM maketlerinden almaya itti beni İlk kitim 1/72 ölçek F-100 olmuştu ve macunsuz bitirebilmiştimm!:) Akabinde Hava Müzesin'den 1/48 ölçek Esci F-104N  almış ve babama her İstanbul'dan geldiğinde bir kit getirmesini yalvarır olmuştum. Bol miktarda fırça boyama Esci,Heller ve PM yapma fırsatım oldu.
 
Orta okuldan sonra pilot olmak için girdiğim Askeri Lise'den üstün disiplin ve feragatımdan dolayı (!) kısa sürede emekli olup sivil hayata yatay geçiş yapınca modelciliğe ara verdim. Beş yıl sonra yüksek okuldan mezun olup gemi makinisti olarak göreve başladım. İkibin  yılında Avustralya Mackay'de bir süper marketten aldığım   1:72 Hasegawa F-18 alarak tekrardan modelciliğe döndüm. (Kamaramda büyük bir zevkle yapmıştım.)
 
Bugün genelde 32 ve 48 ölçekte 2.Dünya savaşı Alman pervanelileri, bazende 72 ölçek ilginç jetleri yapmaya çalışıyorum. Bunun dışında Ayhan gibi arkadaşlarımdan bilgi alarak basit AFV kitleri  yaptığımda olmuyor değil.
 
Modelcilik sayesinde gerek yurt içinde ve dışında değerli insanlarla tanışarak bilgi alışverişinde bulunma ve paylaşma fırsatı bulabildim. Neticede bu bir hobi, yaptıklarımız da  neticede plastik.. Onları değerli kılan emeğimiz, birbirbirimize aktardığımız bilgi ve ürünlerimizi paylaşıp sohbet edebilmemiz.
 
Daha çok birlik,daha çok model ve daha çok dostluk dileklerimle...
 
 
 

Baron von  Plastik

Baron von Plastik bu sıra “SHLAF” (Shangri La Air Force)  modernizasyon çalışmalarına danışmanlık yaptığından  mazeret bildirerek  kendisini tanıtan yazıyı bizim hazırlamamızı istedi.

 Baron von Plastik de yazıları ile zaman zaman aramızda olacak