do335

İkinci Dünya Savaşında kullanılmış/tasarlanmış/üretilmiş en mükemmel/ dahice/ zamanın ilerisinde uçak ? Bence öyle...... Do335 Pfeil ( “OK” ) önde ve arkada iki motoru, (2x1750 beygir, 12 silindir DB 603A-2 Daimler Benz) aşağıya doğru uzayan yön dümeni, bir avcı uçağı için oldukça büyük boyutları (kabaca 13.5x13,5 m.) ve yüksek sürati (770 km/s) ile gerçekten acayip bir makine.[1] Bu kadar büyük oluşunun bir nedeni de gövdesinin içinde 1.000 kg ağırlığında bir bomba taşıyabilecek olması.[2]

Sıra dışı performansına rağmen, ilk uçuşunu 1943 eylül’ünde yapan bu uçak Alman Hava Kuvvetleri üst yönetiminin, daha kolay üretilebilen, yetenekleri ispatlamış diğer avcı uçaklarına yönelik tercihi nedeniyle fazla üretilmedi. Üretim öncesi prototip Do335A0 Avcı Bombardıman uçakları 10 adet olarak temmuz-ekim 1944 tarihleri arasında üretildi, Do335A1 ve Do 335 A4 foto keşif modeli olarak 14 adet üretildi, savaşın sonunda bu modellerden 6 adet daha çeşitli üretim aşamalarındaydı. Bu modellerin çoğu çeşitli versiyonlar için uygulama modelleri olarak kullanıldı. Örneğin 10. prototip modeli, üretim hattından radar donanımlı 2 kişilik Do335 A6 gece avcısı modeli olarak çıktı. Benzer şekilde 11 ve 12. modeller de, Do 335A10 ve Do335A12 iki kişilik eğitim modelleri olarak kullanıldılar.

Savaşın sonuna doğru üretim ve tasarım faaliyeti Do335 B modeli ağır avcı uçağı üzerinde yoğunlaştı. Do 335 B1 Modeli 2 adet 20 mm MG 151/20 top, Do 335 B2 Modeli ise 2 adet 30 mm MK 103 top taşıyacak şekilde üretildi.

Toplam olarak 37 adet üretilmiş Do335 için Alman Hava Kuvvetleri tarafından özel bir deneme değerlendirme birliği kuruldu (Erpropungskommando 335) Do335 Savaş görevlerinde kullanılmamış olsa da Do335 her türlü şartta ve her türlü görevde denenip, tasarımının güvenilirliğini ve ciddi performansını ortaya koydu. Do335 Savaştan sonra, Müttefik Hava Kuvvetleri’nin de ilgisini çekti.

Do335B6 olarak sınıflanmış 13, 14[3] ve 17 numaralı prototipler Fransızlar tarafından kullanıldı. Kuyruk Numarası 102 olan, 240102 üretim numaralı Do335A0 ise Amerikan Hava Kuvvetleri tarafından test edilip daha sonra Washington’daki Ulusal Havacılık Müzesi’ne (National Air and Space Museum) gönderildi. Ancak sergilenmesi düşünülmediğinden depoya kaldırılarak çürümeye terk edildi. Daha sonra, tamamen özel çabalarla, Lufthansa tarafından, üretim yeri olan Oberpfaffenhofen’e taşınıp, restore edildi. Restorasyon çalışmaları 1976’da sonlandığında Hannover Havacılık Fuarı’nda sergilendi. Bu gün bu uçak, Münih’teki müzede (Deutsches Museum) Alman ulusunun havacılıktaki yaratıcılığının bir simgesi olarak sergilenmektedir.

[1] İkinci Dünya Savaşında tasarlanıp, üretilmiş ve kullanılmış en iyi avcı uçağı olarak nitelenen , North American P51 “Mustang” avcı uçağı 1 adet 1695 (P51D Modeli için) Beygir motora sahip, Kanat açıklığı 11,28 m, Boyu 9,83 m., azami sürati 703 km/s olan bir cihazdı

[2] Bu tavır hep var adamlarda değil mi ?, bir şey yapalım. Ama hem bilmem ne olsun , onu da yapsın, onları yapıyorsa, şunu da haydi haydi yapar !

[3] Do335V14 , savaş sonunda Alman Teknisyenler tarafından tamamlandı,

2000 yılında üretilen ve hala kolaylıkla bulunabilen Tamiya’nın bu modeli, 80'ler de üretilmiş Monogram kitine kıyasla detay kalitesi ve yapım kolaylığı açısından çok üstün. Ancak, garip bir şekilde Monogram kitinde oldukça detaylı olarak verilen motorlar bu modelde mevcut değil.

Kutudan biri şeffaf olmak üzere yedi ayrı çerçeve çıkıyor. Altısı koyu gri renkte, gerçekten iyi kalitede plastik çerçeveler. Modelin bence olumlu bir özelliği de bu çerçevelerin 3-4 ayrı jelatin poşette veriliyor olması. Bu, parçaların çizilmemesi için önemli.

Yine bir Tamiya güzelliği ise, kutudan çıkan, uçağın burun kısmına konulacak ağırlık parçası. çıkması. Bu parça diğer çerçevelere zarar vermemesi için, baloncuklu naylona sarılmış.

Kutudan bunların yanı sıra bir ıslak çıkartma (decal) sayfası ve –yine Tamiya’ya özgü- yumuşak vinil conta seti çıkıyor. Bu setin işlevi ise modelin pervanelerinin serbest ve rahat bir şekilde dönmesini sağlamak. Kullanım kılavuzu detaylı, rahat anlaşılabilir, ayrı bir sayfa olarak kamuflaj şeması da verilmiş

Bunların yanı sıra kutudan aslında çok yararlı ve ilginç olabilecek bir sayfa daha çıkıyor. Ancak ne yazık ki iyi Japonca bilmiyorsanız bu faydalı eserden yararlanma şansınız düşük.

Yapım kılavuzu geleneksel olarak kokpitin montajı ile başlıyor. Burada yine ufak bir dengesizlik var. Modelin kontrol paneli gerçekten de çok yüksek detay seviyesinde iken, her nedense uçağın emniyet kemerleri ıslak çıkartma (dekal) olarak verilmiş. Kanımca bu çıkartmalar asla gerçek bir kemer izlenimi veremiyor. Modeli yapmak isteyen arkadaşların aklında bulunması gereken bir nokta...

Do335’te, çok gelişkin olmasa da, bir fırlatma koltuğu bulunmakta. Haliyle, bu koltukların emniyet kemerleri de alışıldığı gibi değil. Bunları, Eduard firmasının 48288 numaralı üretimi olan detay setinde bulmak mümkün. Bu set bulunamıyorsa da maske bandından yapılan kemerler kullanılabilir.

Motor kaporta kapakları kapalı olarak sunulmuşsa da, görünen o ki, kapaklar, açık olarak yapmak isteyenlerin kolayca kesebileceği şekilde kalıplanmış. Ancak modelden motor çıkmadığı için, böyle bir çalışma yapmak istendiğinde, örneğin Aires’in 4108 numaralı detay seti kullanılabilir. Bu sette iki adet, metal erozyon (PE) parçalarla zenginleştirilmiş, çok detaylı resin motor bloğu, iniş takımı yuvaları, ön motor radyatörleri ve motor kapakları var.

Modelden çıkan, standart geometrik kamuflaj şablonunu gösteren, boyama şemasında kitin Tamiya marka koyu yeşil (TS-2 Dark Green), mat yeşil (XF-5 Flat Green), sarı (XF-3 Flat Yellow), siyahi yeşil (XF-27 Black Green) ve açık mavi (AS-5 Light Blue) boyalar ile boyanabileceği belirtilmiş.

Modelin renkleri ile ilgili bir nokta daha: 1944’te RLM tarafından tüm uçak fabrikalarına gönderilen emir, ellerindeki boya stoku tükendikten sonra uçaklarda RLM 71 yerine RLM 80/81; RLM 70 yerine RLM 82 ve RLM 65 yerine RLM 76 renginin kullanılması yönündeydi. Do 335 de o döneme ait bir uçak olduğundan bu yeni emre göre, çeşitli tonlarda boyanmış olması da kuvvetle muhtemel..

Modelle birlikte üç ayrı uçaktan birini yapmamıza olanak tanıyan ıslak çıkartma (dekal) seti verilmiş.Bunlar 107, 103 ve 102 kuyruk numaralı uçaklar.

Islak çıkartma sayfasındaki modelci lehine bir durum da uçağın üzerinde bulunan gamalı haç amblemlerinin verilmiş olması. İkinci Dünya Savaşı’nın bitiminde imzalanan uluslararası antlaşmalar gereğince bugün, Almanya’da üzerinde gamalı haç bulunan her hangi bir ürün üretilemiyor ve ülkeye sokulamıyor. O dönem Alman Uçaklarında mutlaka kullanılması gereken bu işaretleri ayrı olarak tedarik etmek zaman zaman sorun yaratıyor.

1. The Concise Guide to American Aircraft of World WarII - Mondey,David – Chancellor Press, 1996 (İlk baskı. Hamyln Pub. Group Ltd, 1982)

2. The Concise Guide to Axis Aircraft of World WarII - Mondey,David – Chancellor Press, 1996 (İlk baskı. Temple Press, 1984)