Kolayca ulaşılabilecek Spitfire'ın tarihi veya Türk Hava Kuvvetleri'nde Spitfire konularına girmeden kit ve kitin yapımını anlatmak isterim.

Kullandığım kit, Eduard' ın 84138 kutu numaralı Spitfire Mk.IXe modeli. Bu kit ile kutudan cıktıgı gibi bir Türk Hava Kuvvetleri Spitfire Mk.IXe'si yapabilmek mümkün. Detaylar oldukça tatmin edici,şahsi görüşüme göre bu kite photo etche kemer veya isteğe göre resin nişangah yeterli. Ben de bundan dolayı Eduard'ın renkli PE kemerini ve Quickboost'un resin jiroskopik nişangahını ekledim. Kutuda duran parça sayısı gözünüzü korkutmasın, bunların birçoğu ile C tipi Spitfire Mk.IX da yapılabildiği için çerçevede kalıyor.
 

Modelin yapımına, kokpit ile başladım. Gunze'nin H312'si ile kokpit yeşilini uyguladıktan sonra Vallejo'nun renkleri ile kokpiti renklendirdim. Bu aşamadan sonra renkli kemeri de ekleyip, kokpiti önce siyah yağlı boya ile yıkadım, ardından enamel silver ile renklendirdim.

Gövde parçalarını kapadıktan sonra genel montaj çok hızlı bir şekilde tamamladım. Kitin, birleşmesi gayet iyi, fazla gibi görünen parça sayısına rağmen hızlı bir şekilde tamamlamak mümkün. Burada sadece hava alığı önündeki parçada biraz sıkıntı yaşadım. Biraz kalan boşluğa Vallejo'nun plastic putty'sini uygulamak yeterli oldu.

 Bu arada, fotoğraftaki resin cowlingden de bahsetmek isterim. Bu parça Ultracast'in 48265 ürün numarasıyla çıkarmış olduğu "Bulged upper cowl" u. Bu parçayı neden kullandım? Eduard bu parçayı maalesef birden çok Spitfire versiyonu yapabilmek adına iki parça olarak vermiş. Bu iki parçayı birleştirip, tesviyesini yaptıktan sonra, plastik üzerindeki tüm detayı kaybediyorsunuz. Bu durumda karşınıza iki seçenek çıkıyor, ya bu kaybolan detayları yeniden açmak ya da bu parçayı alıp kullanmak. Ben, zaman ve emek adına bu parçayı kullandım. Plastik üzerindeki detay seviyesini de aynen koruduğu için, herhangi bir kaybınız olmuyor. Sadece posta hariç 7,95 Kanada doları dışında. Ama o parçayla uğraşmak yerine bunu kullanmak kendi fikrime göre gayet akılcı. Eğer bir veya iki model yapacaksınız, bence kesinlikle edinin.

Montaj aşamasının ardından boyamaya geçtim. Tüm modele ilk iş olarak Alclad'ın "Jet Exhaust" rengini uyguladım. Çeşitli yerlerde Alclad'ın kendi veya Tamiya'nın parlak siyahını kullananlar mevcut. Ama, en iyi performansı bu boya ile aldığımı söyleyebilirim. Modeli tamamen bu renk ile kapattıktan sonra).

Boyamaya başlayabildim. Tüm modeli Xtreme metal'in Aluminium'u ile boyadım. Ardından yine aynı markanın "Polished Aluminium" u ve Alclad'ın çeşitli renklerdeki metalikleri ile panel panel tonladım.

Bu aşamadan sonra, modele ince bir kat Future uyguladım. Future'u alkol ile inceltip yüksek basınçta modele uyguluyorum. Akrilik bazlı bir vernik olduğu için alttaki sentetik boyalarla etkileşme geçmeyerek, dekal öncesi parlak bir yüzey sağlıyor modelciye.Yaklaşık bir günlük kurumanın ardından model dekallenmeye hazırdı.

Dekal olarak, TigerHead Decals'in 48009 nolu "Turkish Spitfires" setini kullandım. Dekaller metalik yüzey üzerinde kullanabilmek için yeteri kadar ince ve ama bir o kadar da sağlamlar. MicroSol ve MicroSet sıvılarına da gayet iyi tepki veriyorlar. Dekalleri iyice kuruttuktan sonra tekrar ince bir kat Future atıp eskitmeye geçtim.

Yine Future'u iyice kuruttuktan sonra, modeli Mig Productions'ın "Dark Wash" u ile kapladım. Bu yıkama ürününü bir gün kadar model üzerinden tuttuktan sonra, uçuş yönünde temiz bir kumaş parçası ile model sildim.

Yıkama işleminin ardından, anti-glare panelin boyamasına geçtim. Tek orjinal fotoğrafta bu panelin oldukça aşınmış olduğunu gözlemlemek mümkün. Bundan dolayı, bu ölçekte en gerçekçi sonucu saç spreyi tekniğinin vereceğini düşünüp, buraya bunu uyguladım.
Ardından, çok koyu bir gri ile paneli boyadım. Siyah değil, artık model boyarken siyah renk kullanmıyorum. Ölçek etkisini de düşündüğünüzde bence doğru olan da bu.

Gri boyayı fazla kurutmadan, kalın sulu bir fırça ile üstteki boyayı söktüm. Sonuç böyle idi.
Diğer aksesuarların modele sabitlenmesinin ardından, hafif bir mat vernik atarak modeli sonlandırdım.

Herkese iyi modeller.
Ayhan Toplu © Haziran 2015