Revell’in 1/32 ölçek Spitfire Mk.I/II kiti piyasaya çıktığında pek bir umutlanmış, pek bir heveslenmiştim. Nihayet eski kalıp Hasegawa ları terk mi edecektik ne? Ve fakat dereyi görmeden paçaları sıvamak da neyin nesi? Kit elime geçtiğinde heveslenmeler tavır değiştirip yerini hayal kırıklığına bıraktı.

Yeni nesil bir kit olmasına rağmen bünyesinde bir yığın hata ve yetersizlik barındırmakta.Bu nasıl Alman disiplini?? Revell yine yapmış yapacağını. Bu nedenle uzun süre mahzende yatırdım kendisini. Aylarca tezgaha yaklaştırmadım. Sonraları “Düzeltici abi”ler doğru bir Rotol pervanesi piyasaya çıkarınca tezgaha yanaşmasına izin verdim.

Aslına bakarsak Revell in kitini edinmeden önce ecnebi sitelerde bir takım eleştiriler okumuştum. Lakin bu kritiklerin doğruluğu bir yana bilakis eksiği bile varmış.

İlk olarak perçin salgınından bahsetmek isterim. Özellikle gövde üzerindeki perçin yoğunluğunun biraz hatta “be highly” abartılı olduğunu düşünüyorum. Sanki Trompetçinin izinden gitmek istermiş gibi bir hava var. Kılavuzu karga olanın burnu ne kokusu alırsa artık. Hele ki Tamiya ile yanyana koyunca durum acaipleşiyor. Koşarak ortamdan uzaklaşma isteğini maruz görmek lazım.

Kullanılan plastik gereğinden fazla yumuşak sanki. Sanırım bu bir Revell klasiği. Gayet güzel esneyebiliyor, öyle ki kanopi arkasındaki anten çubuğu, anten teli bağlandığında esneyerek bir yay haline gelebileceğinin işaretlerini ilk dakikalarda vermeye başlamıştı.

Kit ile ilgili sıkıntıları uzun bir liste halinde vermek yerine yapım aşamalarında karşıma çıktıkça anlatmayı daha uygun buluyorum. Birazdan yapım kısmına gelmiş olacağız.

Aslına bakılırsa elime büyüteç alıp perçin saymak gibi bir niyetim yok. Tarzım da değil. Ancak uzun ve detaylı sıkıntılar listesine giren mevzular kafamı çevirip de devam edebileceğim şeyler değil. Bana çok vahim göründüler.Ve başıma iş açtılar. Ucuz bir kit bu düzeltme sürecinde çok daha pahalıya çıktı. Neyse, sonuca odaklanıp kendimizi avutalım.

Modeli yapılan tayyare meşhur Mk.II lerden biri. P8088 numaralı NK-K gövde kodu taşıyan “The Borough of Lambeth / Bette”. Bu tayyare 1941 Mayıs’ında “Ibsley Hampshire”da konuşlanmış olan 118 nci filoda görevli “Lumbsden” tarafından uçurulmuş

Yapıma başlamadan önce gerekli düzeltme ve iyileştirme setlerini ithal etmem gerekti. Yüklü bir miktarı göze alarak siparişleri verdim. Neyse ki o zamanlar Dolares in boyu şimdikinden çok daha kısaydı. Bazıları için memleket uçuyordu , ama irtifa konusuna hiç girmeyelim.

Yapıma her zamanki gibi geleneksel kokpit şenlikleri ile başladım.

İlk olarak enstruman paneline yöneldim. Kabartma yüzeyi traşlayarak Eduard ın PE göstergesine uygun hale getirdim. Boyandıktan sonra Eduard’ın parçası yerleştirildi.

Kokpitin diğer elemanları da olması gereken İngiliz kokpit yeşiline boyandılar. Kokpit içindeki detaylar beni kesmemiş olmalı ki, Barracudacast ın kokpit iyileştirme setinden faydalandım. Oldukça pozitif katkıları oldu. Kokpit içerisinde ince tel ile bazı ilaveler de yaptım.

Kokpit içerisinde son olarak koltuğa müdahale ettim. Plastik parçayı çöpe atmak yetti. Onun yerine Barracudacast’ın esaslı rezin elemanını kullandım. Bu parça mükemmel kalıplanmış. Hiç pişman değilim. Yine olsa yine yaparım. Koltuk kemerleri Eduard ın setinden alındılar.

Kanatlara geçmeden önce gövde üzerindeki problemleri gidermeye karar verdim. İlk bakışta dikkat çekmese de gövde üzerinde kalıplanmış ya da ayrı parça olarak verilmiş burun kaportasındaki küçük çıkıntıların gerek şekil gerekse boyut olarak bazı sorunları mevcut. Hangi müzedeki hangi tayyare referans alındı bilemiyorum ancak neredeyse hiçbiri doğru değil gibi duruyor.

Motor kaportasındaki bu detayları hem Hasegawa hem Tamiya kitleri hem de elimdeki çizim ve resimler ile karşılaştırdım. Sonuç müdahale şart tadında çıktı.

Bu alanda macun ile gerekli dolgular yapıldıktan sonra yedek parça kutusundan uygun parçalar arandım. Farklı projelerden artmış çeşitli parçacıklar bulunarak gerekli düzeltmeler yapılmaya çalışıldı. Bir miktar tesviyenin ardından gövde kanatlarını kabul etmeye hazır gibiydi. Gövdenin kanatlar ile birleştiği kavisli kaplama bölgesinde sıkıntı mevcut gibi. Fazlasıyla etli görünüyor. Yontmak gerekiyor.Biraz inceltmeyi denedim. Çok çabuk sıkılarak küfür eşliğinde öylece bıraktım. Olduğu kadar.

Kanatlar da hiç masum değil. Aynı soruyu tekrar sorayım. Hangi tadil edilmiş müze tayyaresi ise bu, üzerindeki ilaveleri aynen yansıtmak zorunda mıydınız? Kanatların üst ve alt yüzeylerinde bazı güçlendirici plaka ve şeritler mevcut. Bunları bu haliyle bırakma niyetinde değilim tabii ki. Hepsi yok edildiler.

Hımm.. Yine de göze çarpan bir abukluk var hala. Kanat üst yüzeyinde mevcut tekerlek yuvası çıkıntısının formunda da bir acaiplik mevcut. Asimetrik bir ovalliğe sahip olması gereken çıkıntı farklı bir şekilde kalıplanmış. Bu farklılığı orijinal çizimlerde yakalamak mümkün.

Kesici ve törpüleyici cihazlarla bu bölgeye saldırdım ve çıkıntıyı olduğu gibi yok ettim. Yerine uygun bir parça aramaya başladım. Aklıma daha önce yapmış olduğum Tamiya’nın Spitfire Mk.IX kitinden artan parçalar geldi: Kutudan çıkan geniş teker yuvası bombeleri..

Bunlar haliyle çok daha genişler ancak rahatlıkla olması gereken boyut ve forma kavuşturmak da olası uygun teçhizat ile. Bir miktar traşlama ve tesviyenin ardından olması gereken hale gelmiş görünüyorlar. Uygun açıyla bu parçaları kanat üzerindeki yerlerine yapıştırdım.

Kanatların alt tarafına geçebiliriz. Yok edilen güçlendirici plaka ve şeritler dışında da ciddi sorunlar bulunmakta. İçinde bulunduğumuz yüzyılda hala Mk.I / II yağ soğutucuları hatalı yapılabiliyor. Şaşkınız haliyle. Revell, Mk.V lerdeki geç dönem yağ soğutucusunu kutu içerisine bırakmış. Yuh be Revell -1

Ayrıca radyatörde de sıkıntılar mevcut. Radyatörün giriş ve çıkış rampasının kanat içerisine doğru bombeli olması gerekirken. Revell burayı dümdüz kalıplamış. Bu ölçekte gayet boktan görünüyor bu durum. Yuh be Revell- 2. Neyse ki burada da imdada yetişen “Düzeltici abiler” var.

Radyatör için ise Barracudacast’ın Kanat düzeltme setinden faydalandım. Bunu uygulamak için kanat yüzeyindeki radyatör bölgesini keserek çıkartmak gerekiyor. Bu işlemin ardından rezin parça yerleştirildi. Bir miktar tesviye gerekti, hatta biraz da macun.

Yağ filtresini düzeltmek için Barracudacast’ın setinden çıkan alengirli parça yerine Eagle Parts’ın 32-071 kod numaralı ürününü kullandım.

Kanatlardaki sıkıntı bunlarla sınırlı değil. Bir başka kritik hata daha var. Bez olması gereken kanatçıklar nedense metal olarak kalıplanmış. Yuh be Revell-3 .Güzel haber. Barracudast kanat düzeltme setinde radyatör parçası ile birlikte doğru kanatçıkları da vermiş.

Tek parça olarak verilen alt kanadı ilk olarak gövdeye yapıştırdım.Sanki karın kısmında belli belirsiz bir şişmanlık varmış hissi edinsem de artık üzerinde durmayarak devam etmeye karar verdim. Üst kanat parçaları da yerleştikten sonra az miktarda tesviye ile kanatların gövdeye montajı tamamlanmış oldu.

Modeli yapılan tayyare Rotol pervaneli bir Mk.II olduğundan sağ tarafta motor kaportasında Coffman starter çıkıntısı mevcut. Ancak Revell in verdiği parça olması gerekenden daha ufak. Şaşırdım mı? Tabii ki hayır. Yuh be Revell- 4

Bu boyut sorunu gerek çizimlerden gerekse Hasegawa’nın ilgili parçasından rahatça belli oluyor. Ben de mahzende mevcut Hasegawa’nın Mk.II kitine, kendisini Mk.I yapma sözü vererek kandırdım. Ve saflığından faydalanıp ilgili parçayı aşırdım. Artık boyamaya başlanabilir

Boyama şeması fazlasıyla klasik. Tekrarlamakta yarar var mı bilemiyorum. Alt yüzeyler “Sky duck egg”, üst yüzeyler ise RAF kahverengisi ile koyu yeşil rengine boyandı. Her zamanki gibi Gunze akriliklerini kullandım.

Islak çıkartmalar için Xtradecal in 32053 no lu setine m üracaat ettim. Çıkartmalar genel olarak iyi olmakla beraber biraz fazla hassaslar. Çatlama ve ayrılma eşikleri oldukça düşük. Çok da fazla memnun kalmadım.

Çıkartmaların X22 ile korunmaya alınmasının ardından ana iniş takımlarını monte ederek modeli ayağa kaldırdım

Revell’in sıkıntıları bu aşamada da devam ediyor. Kutudan çıkan tekerlekler biçim ve görüntü olarak feci durumda. Şimdiye kadar bu kadar berbat bir Spitfire tekerleği gördüğümü hatırlamıyorum. Olacak gibi değil. Direktöman çöpe fırlattım. Yuh be Revell- 5

İyileştirmelere devam ettim. Sırada egzostlar var. Kutudan çıkan egzostlar ile devam edilebilir belki, lakin ben Quickboost’un rezin egzostlarını tercih ettim.

Kutudan çıkan kokpit giriş kapısı da beklenen zayıflıkta. Bu parça da Barracudacast’ın rezin ve de leziz ürünü ile takas edildi.

Kanopi ön camının kurşun geçirmez bölümü ayrı olarak tasarlanmış. Dikkatli bir birleştirme gerektiriyor. Ayrıca kanopi ön camının yerine dikkatli ve önceden test edilerek oturtulmasında fayda var. Sebepsiz aralıklar ve manasız boşluklar kalabiliyor. Sanal alemde gördüğüm daha önce yapılmış örneklerin bir çoğunda sıkıntılı bir oturma tespit ettim.

Son değişiklik pervane konusunda. Kutudan çıkan pervane abağının şekli Mk.I için bile sıkıntılı. Ayrıca Mk.II için Rotol pervane abağı çıkmıyor bile. Bu sorun nedeniyle uzun süre beklemiştim. Piyasaya peşpeşe iki ürün çıktı. Biri “Eagle Parts” diğeri ise “Department of Correction” ın ürünleri. Ben Department of correction un ürününü tercih ettim. Sonuç iyi görünüyor.

Anten direğini yedek kutusundan buldum. Zira kutudan çıkan neredeyse lastik kadar esnek idi. Anten telinin gerilmesiyle model bitirildi. Sonucun ne olduğuna siz karar verin. Revell ile bu kadar uğraşmaktansa eski kalıp Hasegawa ile devam etmek biraz daha mantıklı sanki.

Artık şavullandığı kadar şavullanmıştır. Yakın zamanda yeni bir şavullama niyetinde değilim.

İyi modeller

Tolga ÜLGÜR