Tarihçe:

    P-47 Tarihçesi sevgili Tolga Ülgür tarafından pek çok kez ve  oldukça detaylı bir şekilde incelendiği için bu konuda daha fazla laf kalabalığı yapmak yerine, merak edenleri galeri bölümündeki diğer P-47 makalelerini incelemeye davet ediyorum.

Model:

   Modelimiz Tamiya’nın dillere destan olmuş P-47D Bubbletop kiti.  Bende aldım,  yaptım onayladım, gerçekten de şiir gibiymiş.

Yapım:

    Bundan yaklaşık bir sene kadar önce Tolga Ülgür’ün P-47 makalelerini ağzımın suyu aka aka izlerken  “artık bu P-47 olayına ben de gireyim” dedim kendi kendime.  Çeşitli  P-47'leri inceledikten sonra  “D” modeli, damla (bubble) kanopili, motor kaportası damalı, metalik olmayan ve mümkünse üzerinde güzel bir çizim (nose art) bulunan bir uçak modellemek istediğime karar verdim. Evet biliyorum bu kadar önkoşulu bir arada görünce ünlü futbol yorumcusu Ali Sami Alkış’ı andınız. Ama gelin görün ki bütün bu istediğim özelliklere sahip bir P-47 mevcutmuş.

   Fotoğrafta görünen bu uçak, 1944 yılında İngiltere Duxford’da  görev alıp, Yüzbaşı Frank E. Oiler  tarafından uçurulmuş. Aslında P-47 severlerin daha önce görmüş olması muhtemel bir uçak.  Konu mankenimizin Superscale tarafından basılan sulu çıkartmalarını da bulunca, proje kesinlik kazanmış oldu. Haydi hayırlı olsun!

   Yapım her zamanki gibi kokpitin toparlanmasıyla başladı. Kokpit detayı oldukça yeterli olmasına rağmen, Eduard’ın metal erozyon setini kullanarak biraz daha detaylı bir görünüm elde etmek istedim. Özellikle göstergeler, kemerler ve pedallar açısından detay seti güzel bir etki yaratıyor.

    Kokpite genel olarak  Gunze’nin H302 kodlu  yeşilini attıktan sonra, fırça ile detay boyamasına geçtim.  Bu esnada  detay setinden çıkan ufak tefek parçalarla japon yapıştırıcısı eşliğinde ufak bir  boğuşma da  yaşanmadı değil. Neyse sonunda herşey bir şekilde yerli yerine oturdu.

    Ardından iniş takım yuvalarına Gunze’nin “interior color” setinden 352 kodlu  “interior yelow” atıp  Mig Productions’ın hazır inceltilmiş yıkama setlerinden Brown Wash ile güzel bir yıkama yaptım. Böylece  bu bölge hem derinlik kazandı hem de biraz eskimiş oldu.

   Sonrasında motor Tamiya x-18 yarı parlak siyah ile astarlanıp, Alclad2 serisinden alüminyum ile boyandı; ve yine Mig Pigmentlerinden bu sefer Dark Wash ile yıkama yapıldı.

    Gövdenin toplanması oldukça sorunsuz geçti diyebilirim, zira daha önce de belirttiğim gibi bahsi geçen şiir gibi bir kit.  Gelin görün ki   uçağın altındaki birleşme çizgisinin tesviyesi   Mr.Dissolved Putty ile 2 kez müdahale etmeme rağmen kapanmamakta bir müddet direndi.  Neyse ki  japon yapıştırıcısı bu çizgini hakkından gelmeyi başardı.

   Gövde tamamen toparlandıktan sonra kokpit  ve kanopiyi maskeledim. Kanopi için her zaman yaptığım gibi “bare metal foil” kullanarak olayı minimal sürede hallettim.  Kokpiti ise Tamiya maske bandı ile bir şekilde kapatarak  maskeleyebildim.

   Boyaya hazırlık için  modele genel olarak Tamiya’nın “Liquid Surface Primer”  yani astarını  attım. Maalesef yeterince inceltmeme ve yüksek basınç birleşince  astar yüzeye pütürlü şekilde düştü.  Bu problemi çözmek için modeli yumuşak bir bez parçası ile zımparalar gibi ovuşturdum. Sonuçta pütürlü yüzey bebek poposu kıvamına dolayısıyla boyaya uygun bir hale geldi.

   Sonraki adım, her zaman yaptığım gibi modele mat siyah ile ön gölgeleme. Bu aşamada sadece panel aralarına değil modelin geneline, üzerine gelecek ana rengi homojenlikten kurtaracak şekilde çalıştım. 

  Sıra boyamaya gelince modellenen uçağın rengi konusunda çeşitli ihtimallerden bahsedildiğini fark ettim.   İncelediğim kaynakların büyük çoğunluğu üst kısımlar için RAF dark green, alt kısımlar için ise SKY-duck egg green  kombinasyonunun daha yüksek bir ihtimal olduğunu savunsa da, arada üst kısımlar olive drab, alt kısımlar netural grey olacak diyenler de çıkmadı değil.   Daha önce Tolga Ülgür’ün de Duxford’da bulunan başka bir P-47 de aynı renk kombinasyonunu seçmesi,  Superscale sulu çıkartma setinde de bu kombinasyonun önerilmesi, üzerine renklerinin gözüme daha hoş görünmesi de eklenince,  seçim  RAF dark green, Sky duck egg green  kombinasyonundan yana oldu.  Açıkçası fotoğrafa bakınca da bu kombinasyon bana daha doğru gibi de gözüktü. 

    Çıkartma setinde belirtilen diğer dikkat çekici hususlar ise, uçağın önceleri  kanat üst ve altında çıkartma günü çizgilerine sahip iken, daha sonra sadece kanat ve gövde altında bu çizgileri taşıdığı  ayrıca  sonradan uçağın kuyruğunun da siyaha boyandığı  bilgileri. Amcamlar uğraşmış araştırmış,   sonuç da gözüme hoş görününce daha ne isterim. Geçtim boyamaya.

  Modelin alt kısımlarına Gunze H-74 Sky (Duck Egg Green)  atıp aynı rengin çeşitli tonlarıyla oynadıktan sonra, Uhu-Tac (bir başka deyişle hamur şeklinde yapıştırıcı)  yardımıyla kamuflaj geçişlerini maskeledim.   Sonrasında üst yüzeye  Gunze H-73 RAF Dark Green  rengini atıp, yine aynı rengin çeşitli tonlarıyla  oynayarak, homojen görünümü kırmaya çalıştım. 

   Sıra  çıkartma günü çizgilerinin yapılmasına gelmişti. Bunları da kanat altı 20” gövde altı  ise 18”  olacak şekilde maskeleyip boyayarak uyguladım.  Bu sırada kuyrukta bulunan beyaz çizgiler ve motor kaportası da maskelenip beyaza boyandılar.

    Boya işi tamamlanınca, modele genel olarak Tamiya X-22 akrilik parlak vernik atarak sulu çıkartmalara hazır hale getirdim.  Microscale’in sulu çıkartmaları gerçekten ince ve  MicroSol ile oldukça uyumlu.  Her ne kadar Micro-sol ile uyumlu olsa da,  çıkartmalar kuruduktan sonra küt bir kürdan ucu ile dikkatlice üzerlerinden geçerek panel çizgilerine iyice oturtmayı ihmal etmedim.  Dikkat! Sulu çıkartmalara kürdanla müdahale etmek yırtılma ile sonuçlanabilir. Lütfen bu işi yapacaksanız bu ihtimali göz önünde bulundurun.

 Sulu çıkartmalar yerlerine oturduktan sonra tekrar bir kat X-22 ile yerlerine sabitlendikten sonra, Mig Productions  ürünlerinden  Brown Wash ile  sadece panel araları ve çeşitli kenar köşe gibi ince detaylar yıkanarak derinlik kazandırıldı.  Ardından  MicroScale’in mat verniğiyle  tüm model kaplandı.

 Sonrasında modelin görünümünü oldukça etkileyen bir işlem uyguladım.  İyice incelttiğim  Tamiya akriliklerinden mat siyah XF-1  smoke X-19 karışımı ile   kanatlara uçuş yönünde, gövdeye ise  yatay düzlemde çizgiler atmaya başladım.   Özellikle sulu çıkartmaların da üzerinden geçerek gövdenin kalanıyla bütünleşmesine çalıştım.   Ardından yine iyice incelttiğim  Tamiya XF-57 Buff ile  panel aralarına  çizgiler atmaya başladım. Son olarak oldukça inceltilmiş  gövde rengi  Gunze dark green ile  bütün bu çizgileri bir şekilde kaynaştırmaya çalıştım.  

 Son  olarak  iniş takımları, makineli tüfek namluları, pervane gibi ufak parçalar da ayrı ayrı boyanıp yerlerine monte edildi, ve model nihayetine erdi.

 Sonuç olarak   fazla renkli bir uçak olmasa da, çeşitli Ali Cengiz oyunlarıyla maketi göze hitap eder bir hale getirmeye çalıştım.  Neticeden memnunum. Belki ileriki günlerde  ufak tefek boya dökülmeleri de ekleyebilirim. 

  Herkese  bol maketli, kavgasız dövüşsüz, bol üretimli günler.

Ceki Erginbaş © Ekim 2008