Anglosakson ecnebi tayfanın “Sharkmouth” olarak ifade ettiği Köpekbalığı ağzı bence en çok P-40 lara yakışıyor. Curtiss in P-40 ları ile köpekbalığı ağzı figürünü bir arada görmek ziyadesiyle hoşuma gider. Hatta hastasıyız bile denebilir. Bu proje de bu hastalığın semptonlarından biri olarak ortaya çıktı.

Memleketin bugünkünden daha yaşanabilir olduğu günlerden birinde “Zotz dekal”in 48033 numaralı setini -dolayısyla bu sette yer alan P-40N “Beyaz 21”i -  internette görmüş ve beğenmiştim.

Bu hızlı beğenme faaliyetinde, Köpekbalığının ağzının tamamen siyah resmedilmesi de etkili olmuş olabilir. Yine dayanamayarak “Satın al” tuşuna basmış olmalıyım ki set o zamandan beri portföyümde duruyor.

Modeli yapılan 42-105009 kuyruk numaralı P-40N-5 Warhawk, 1943 Aralık ayında Kweilin –Çin de konuşlanmış olan 74 ncü Filo, 23 ncü grupta yer alan Harlyn Vidovich’in tayyaresi.

Elimdeki notlara göre, Slav kökenli ismine rağmen Vidovich safkan bir Amerikan kızılderilisiymiş. Gövde yanındaki figür de bu durumu pekiştirir gibi.

Eh bundan sonrası zor değil. Uyuklamakta olan 1/48 Hasegawa P-40N kitlerinden birini mahzenden gün ışığına çıkarmaya kalıyor her şey.

Ancak bu kez başlamadan önce alışılmadık bazı parçalara ihtiyacım var. Burundaki hava girişinin görünümü bir türlü içime sinmediğinden bazı sismik arama faaliyetlerinde bulundum.  Eski Doğu Bloku ülkelerinden birinde bu yönde bir faaliyet tespit ederek oraya yöneldim. Oldukça etkileyici. Hatta Bravo..

İsmi de enteresan bu düzelticinin. “Department of Correction” adlı bir müessese piyasaya sunmuş. Sanki müessese kendini tamamen düzeltmeye adamış. Çok mu iddialı? Hoşuma gitti, ilgimi de çekti. Adı “P-40 Seamless Air Intake”.

Rezin parça takozundan minyatür testere vasıtasıyla koparıldı. Boyandıktan sonra gövdeye yerleşmeye hazır hale geldi.

Yapım kılavuzunun aksine sağ ve sol gövde parçalarına kuyruk parçalarını önceden yapıştırmak daha doğru bir yaklaşım. Ardından biraz tesviye, macun ve zımparasal faaliyet şart.

Kokpite geçelim.. Kokpit elemanları oldukça tatminkar. Pilot oturağı hariç rezin ilavelere ihtiyaç duyulmuyor.

Oturak için elimde uzun zamandır mevcut olan True Details’in rezin koltuğunu kullandım. Hasegawa için üretilmemiş olsa da gayet iyi iş görüyor.

Parçalar Gunze’nin US interior green rengine boyandı. Gerekli aşınma ve eskitmeler yapıldı. Gösterge paneli konusunda ise aynı ritüel devam etti. Eduard’ın PE gösterge panelini kullandım. Memnunuz.

Gövde kapatıldıktan sonra oldukça yorucu ve bıktırıcı bir tesviye süreci var. Ne kadar dikkat edilse de parça birleşimlerinde macun ve zımpara işleri gerekiyor. Ardından kaybedilen detayların açılması gerekmekte.

Benzer tesviye çalışması kanatların bazı kısımlarında da devam ediyor. Çok parçalı ekonomik tasarımın yan etkileri bunlar.

Uzun ve bıktırıcı tesviyenin ardından boyahaneye girmeye hazır hale geliyor Warhawk. Gayet iyi bilindiği gibi üst yüzeyler “Olive drab” rengine alt yüzeyler ise “Neutral grey” rengine “Gunze” akrilikleri ile boyandılar. Ayrıca kanat, kuyruk ve yatay dengeleyiciler üzerinde yer alan koyu yeşil lekeler uygulandı.

Islak çıkartmaların uygulanması burundaki köpekbalığı ağzı hariç kolaydı. Köpekbalığı ağzı çıkartmasının uygulanması biraz sıkıntılıydı.

Hassas olan çıkartmayı kıvrımlı ve de eğimli bölgeye tek parça halinde uygulamak pek kolay olmadı.

Yapımda sona doğru yaklaşırken, egzostlar ve tekerlekler Ultracast’tan temin edildiler.

Referans fotoğrafından da görüleceği gibi “Beyaz 21” alışılmışın dışında (ancak Çin-Hindistan cephesinde (CBI) yaygın görülen) eski tip büyük tekerleklere sahip. Ultracast’tan tekerlek seçerken bu nokta dikkate alındı.

Anten,kuntin işlerinden  sonra, Squadron’un hareketli kanopi parçası da yerleştirilince model bitirilmiş oldu. 

Carpe Diem

Tolga ÜLGÜR © Şubat sonu 2016