Uzun zaman önce; kalbur saman içinde dingilderken (ve hatta belki de Ulu bilge Dandoldenyus çatalını açık etmemişken) Hasegawa müessesesi 1/48 ölçekli P-40’larını piyasaya çıkarmaya başlamıştı. Ben de pek fazla oyalanmadan P-40N’lerden bir tane yapmıştım. Lakin o zamanki netice beni yeterince tatmin edememişti. Şimdi ise hiç edemiyor. Ne zaman yaşlanmış Warhawk’a gözüm takılsa,  kifayetsiz bakışlarına maruz kalmak ziyadesiyle hoşuma gitmez oldu. Neden mi? En başta kutudan çıkan tekerlekler meselesi bulunuyor. Kutudan çıkan elemanlar önceki versiyonlara ait olup P-40N de kullanılanlardan değildi.

Piyasada da o yıllarda “N” versiyonu için uygun ve de düzgün bir alternatife henüz  rastlanamamaktaydı (Bana True Details'in tekerlerinden bahsetmeyin onlar da çap olarak arızalıydı). Ben de metazorikman kutudan çıkanlarla devam etmiştim . Eeh Ehvenişer  deyip geçmiştim. Ve fakat artık gözüme “bot giymiş leylek” gibi görünüyorlar.

Bu tatminsizliğe ilaveten yapmayı arzuladığım P-40N sayısı da sağlıklı bir elin parmaklarından fazlaydı sanki. Neyse ki Kabine’nin bundan haberi yoktu. Senato mu? Çoktan lağvedilmişti. Rus salatası ise artık amerikandı. Bu durum elimi daha da kolaylaştırmış olabilir. Mahzenin içine elimi daldırdım, Kısa sürede elime takılan yapılmaya aç P-40N'lerden birini sıraya yazdım. Zamanı gelince de başladım.

Başlamadan önce “nasıl bir P40N yapayım” konusu da gündemi meşgul etmedi desem yalan olur. Ama bu konu da çabuk aşıldı zira bir süredir elimde gevelediğim ve de yavaşça dingildemeye bıraktığım “Eagle Strike” ın “Birds of Prey Warhawks and Kittyhawks Part 1 # 48147”  ıslak çıkartma setinde yer alan bir profil çoktan gerekli duygusal bağlantıları kurmuştu. Sözünü ettiğim seçenek kuru kafa figürü taşıyan ve 1944 yılında Hindistan’da bir yerlerde konuşlanmış olan 89th FS 80th FG'ye ait P-40N. Pilotun kim olduğu konusunda herhangi bir bilgi verilmemesine pek fazla takılmadan devam edelim en iyisi.

Bu P40N görünüm olarak filonun diğer elemanlarından biraz daha fazla ilgi çekiyor olsa gerek . Zira sağ taraftaki kuru kafa figürünün aksine sol tarafta durum farklı. Egzostun üstündeki panel muhtemelen hasar aldığı için değiştirilmiş  Yedek parça olarak kullanılan panelin ise daha önce köpekbalığı figürü taşıyan bir Warhawk’a ait olduğunu anlamak için çok zeki olmaya gerek yok sanırım.

Neyse mevzunun zihnimde biraz daha demlenmesini bekledikten sonra artan gaz basıncının da yardımıyla tezgaha doğru seyirttim. Sıtma görmemişliğinden kıllandığım Mübaşirin böğürmesiyle hava tabancasının tetiğine asılmışım.

Yapım her zamanki rituel ile başlıyor: “Geleneksel Kokpit şenlikleri”. Eduard’ın gösterge panelini kullanmayı artık bir gelenek haline getirmiş durumdayım. Zira Hasegawa tarafından gösterge paneli için teklif edilen ıslak çıkartmalar pek fena sırıtıyorlar. Yola çıkmadan atı değiştirmek şart.

Bunun dışında pilot koltuğunu da True Details’ in resin ürünü ile değiştirdim. Yıllar öncesinden kalma kendinden kemerli bir parça bu. Her ne kadar koltuk Hasegawa kiti için üretilmemiş olsa da sonuç bence yeterince iyi oldu. Camia tarafından bilinen yıkama/yağlama - kuru fırçalama tekniklerinin ardından kokpit yerleşime hazır hale geliyor .

Hasegawa’nın bu serisinin malum problemi çok ama pek çok parçalı oluşu. Aynı baz üzerinden ”E” versiyonundan “N” versiyonuna kadar  üretmek maksadıyla kanatlar ve gövde çok parçalı bir yapıda tasarlanmışlar. Bu da dikkatli yapıştırma ve ardından da -ne kadar dikkat edilirse edilsin- bir miktar (o miktar sizin kapasiteye bağlı) zımpara macun eşliğinde “tesviye etkinliği” olarak modelciye geri dönüyor. Bu etkinlik başarıyla geçildikten sonra dikkatli bir montaj ile kanat ve gövde bir araya getiriliyor.

Boyama safhasına gelirsek:

Her zamanki gibi yine “Gunze” akrilikleriyle boyadım.  Üst yüzeyler -ecnebi tabiriyle- “Olive drab” alt yüzeyler ise “Neutral grey”. İlaveten üst yüzeylerde kanat ve kuyruk üzerinde  “Medium Green” lekeler mevcut.   

Yapılan diğer ilaveler şunlar:

Yukarıda bahsettiğim gibi P-40N lerde ağırlık azaltma amacıyla daha küçük 27 inçlik tekerlekler kullanılmış. Bu nedenle “Ultracast” ın 48157 nolu rezin tekerlek setini kullandım. Güzel parçaymış.

Egzostlarda da Ultracast  resini kullanıldı. Sözü edilenler Ultracast’ın 48153  P-40 E/N Flared exhausts  ürünü.

Son ilave ise hareketli kanopi parçası içindi. Squadron’ un şeffaf vakum ürününü kullandım. Bu gerekli zira kutudan çıkan şeffaf plastik  parça kanopi açık yapıldığında dazlak kafaya kondurulmuş 2 numara küçük fötr şapka gibi durmakta.

Kendimce yeterli bulduğum oranda uyguladığım eskitme , yağ sızdırma ve benzeri işlemlerin ardından anten telini de çekerek modeli dinlenmesi için camlı ama ahşap dolaba gönderdim. 

Hayırlı Modeller

Tolga ÜLGÜR © Ocak 2013