Tarihçe

P-40 N Curtiss’in ürettiği son P-40 modelidir. 5210 adet ile yaklaşık 14,500 adetlik toplam P-40 üretimi içerisinde aynı zamanda en çok üretilen versiyondur.

P 40’ın N tasarımı, daha önceleri “L” versiyonunda denenmiş olan bazı hafifletme amaçlı değişikliklerin M gövdesine uygulanışı olarak tanımlanabilir.

P-40M gövdesi üzerinde yapılan bazı değişiklikler ile ( yağ soğutucusu ve radyatör aluminyuma çevrilmiş, yakıt deposu 120 galona düşürülmüş hatta ilk versiyonda silah adedi 6 dan 4 e indirilmiş) P-40 N1 oluşturuldu. Bunlara ilave olarak tekerlekler magnezyumdan imal edilerek çoğu P-40 N de jant kapakları da çıkarılmış.Tüm bu çalışmalar neticesinde , 1200 hp lik Allison V-1710-81 motoruyla takatlandırılmış olan P-40 N1 378 mph hıza ulaşarak en hızlı P-40 olma ünvanını ele geçirmiş. Bir daha da bırakmamış bu ünvanı.

1943 yılının yaz aylarında, görüş açısını iyileştirmek amacıyla diğer avcı uçaklarında uygulama bulan ve çok tercih edilmeye başlanan damla kanopinin bir türevi P-40 N lere  uyarlandı. Gövdede çok fazla değişikliğe gitmeden yapılan yeni tasarımda arkadaki yan camlar iptal edilerek kokpitin arkası komple camlı bir bölmeye kavuşturuldu.Böylece bilinen klasik görünümüne kavuşan P-40 N lerde görüş açısı nispeten iyileştirilmiş oldu. Bu uygulama P-40 N 5 den başlayarak en son üretilen modele dek değişmeden devam etti.

Bu arada P-40N 1 de 4 adete indirilen silah kapasitesinin sonraki versiyonlarda bunun anlamsızlığının farkedilerek tekrardan 6 adete çıkarıldığını ilave etmek lazım. Bu nedenle maximum hız ünvanını 378 mph ile elinde bulunduran P-40 N 1’e sonraki modeller yaklaşamayarak 343 mph dolaylarında dolaşmışlardır.

1944 sonbaharına gelindiğinde son 780 adetlik P-40N 40 siparişi iptal edilince Curtiss, P-40 N üretimini aynı yılın kasım ayında savaş henüz sona ermemesine rağmen durdurmak durumunda kalmış.

Curtiss bu arada  P 40 ların tasarım olarak rakiplerinin gerisinde kalmaya başladığını fark ederek XP-40 adlı damla kanopili yeni bir prototip üretse de Hava kuvvetlerinin buna sıcak bakmayarak diğer üreticilere yönelmesi nedeniyle bu proje seri üretime geçme şansı bulamadı. Böylelikle P-40 üretimi tamamen sona erdi.

Modeli yapılan  1944 yılında Hindistan kırsalı Nagahuli’de üslenmiş olan  80’inci gruba bağlı 90’ıncı filoya ait  62 kuyruk nolu P-40 N 5. Sekseninci grup 4 ayrı filonun bir araya getirilmesiyle oluşturulmuş(ki bunlardan biri 90 ıncı filo). Bu birlikteki P-40 N’lerin ortak özelliği uçağın burnunun her iki yanında yer alan ilgi çekici kurukafa figürleri. Bu birlik oluşturulurken mevcut siyah renkli standart kuyruk numaralarının üzerine  sonradan beyaz renkli yeni kodlar verilmiş. Squadron’un “P-40 in action” kitabında bu birlikteki kuru kafa figürlü P-40N'lerin 12’den 62’ye kadar numaralandırıldığı belirtilmekte. Bir diğer ayrıntı ise bu uçaklardaki  kurukafa figürlerinin hiçbirinin bir diğerinin eşi olmayıp her uçaktaki figürün  farklı ve kendine özgü çizilmiş olduğu. Olive Drab rengindeki bu uçakların  abaklarının  kiminde kırmızı kiminde mavi olduğu yine aynı kaynakta belirtilmekte.

Model:

Önümüzdeki aylarda  P-40 K ‘nın çıkması beklenmekte. Bu seri alınan duyumlara göre 2006 yaz sonuna kadar  M modeli ile iyice pekiştirilecek. Bunlara B  ve F modelleri de eklenirse   söylenecek sözümüz kalmaz .Hakikaten müthiş olur bu seri.

Incelemeler bölümündeki P-40 E yazısında model hakkında yeterince ayrıntıya girildiğinden burada benzer ifadeleri tekrarlamak istemiyorum.Ama yine de kısaca bahsetmek gerekirse söylenecek birkaç cümle vardır mutlaka.

Çok parçalı tasarımın kullanıldığı kitte ,gövde ve kanatlar  E  modeli ile aynı. Ayrı verilmiş uzatılmış arka gövde parçası ile  N  modelinin kuyruk kısmı yapılmakta. Buna ilaveten küçük bir çerçevede   N  modeline özgü farklı tasarımdaki kokpit arka kısmı için gerekli parçalar mevcut. Buna ilaveten burunun iki yanındaki ızgaralı kapaklar  N  yapmak için gerekli olan diğer gerekli detaylar arasında. Detay kalitesi ve parçaların uyumu neredeyse mükemmel. Eli yoran tek unsur çok parçalı gövde tasarımının neden olduğu tesviye çalışmalarıdır diyebilirim

Yapım:

Yapım herkesin artık ezberlemiş olduğu bölüm ile  ,evet evet bildiniz, kokpit ile başlıyor. Kokpit önceki E modelindeki parçaların çoğu kısmı ile bu kutudan çıkagelen bazı yeni parçalar kullanılarak yapılmakta. Kutu orijinli koltuğu açıkcası pek beğenmedim. Fazla kalın ve de detay yoksunu görünüyor. Bu nedenle piyasaya çıkarak yardımcı ürünlerden True Details in P-40N koltuğunu edindim. Kendinden kemerli rezin koltuk oldukça olumlu intiba bıraktı bende. Her ne kadar Hasegawa için üretilmemişse de herhangi bir huysuzluk yaratmadan gayet iyi oturdu yerine.

Koltuk dahil kokpitteki çoğu parçayı Gunze'nin US interior green (058) rengine boyayarak başladım işe. Enstruman paneli doğal olarak siyaha boyandı ve üst bölümüne kutudan gelen çıkartma uygulandı. Alttaki bölüm ise eskitme sırasında uygulanan "kuru fırça" ile detay açısından zenginleştirilmeye çalışıldı.

Kokpitten sonra sıra öndeki hava alığının içindeki soğutma sistemi ünitesine geldi.

Gövdeyi kapamadan önce sağ ve sol gövde parçalarına kuyruk kısımlarını dikkatlice yapıştırmaya çalıştım.Mutlaka bir miktar iz kalıyor.Bu bölgelere tesviye bataryalarını yolladım. Halledip döndüler.

Gövde kapatıldıktan sonra birleşim yerlerinin tesviyesi ile eser miktarda zaman kaybedildi. Dert etmiyoruz. Son olarak ise kokpit arkasındaki parçanın yapıştırılması ve bölgenin nazik detayları bozulmadan tesviye edilmesi gerekiyor.

Kanatlardaki makinalı tüfek namlularının olduğu kısımlar da tesviye timlerinden nasiplerini aldılar. Kanat köklerinde dikkatli olunursa  pek bir sorun yaşanmıyor .

Son rötuşların ardından boyama aşamasına geliniyor. Her zamanki gibi Gunze Sangyo akrilikleri kullanıldı. Üst yüzeyler Olive Drab, alt yüzeyler ise Neutral Grey  rengine boyandılar.

Uçakta yer alan alüminyum rengindeki bölümlerde (iniş takım dikmeleri vs)  Alclad Natural Aluminium kullanıldı. Kullanılan çıkartmalar  Superscale firmasının 481025 nolu setinden alındı. Çıkartmaların çok kaliteli ve ince olduğunu söylememe gerek yok sanırım.

Çıkartmaların Sayın X-22 ile korunmaya alınmasını müteakip model yağlı boya ile eskitme uygulaması yapılarak matlaştırılmaya hazır hale getirildi.Ve matlaştırıldı da .

Modelde kutu harici ilavelere ek  olarak Ultracast’ın leziz  #48153 egzost seti ile nispeten kalın olan kutudaki sürgülü kanopi camı yerine de Squadron’un vakum ürünü kullanıldı. Bu ürün piyasada çok rahat bulunmamakta ve aslında AMT için tasarlanmış olmasına rağmen Hasegawa ‘ya da itirazsız uymakta. Keserken dikkatli olmak lazım bir yedeği yok zira.

Şeffaf kanopi parçalarının maskelenmesinde Britanya’nın Hannants alışveriş merkezi’nde Kabuki olarak da adlandırılan Eduard’ın yeni nesil sarı renkli maskelerini kullandım.Ve aşırı memnun kaldım. Kıvrımlı alanlara çok iyi yapışıyorlar ve sonra da kolay sökülüyorlar. Daha önceki gri renkli eski konvansiyonel Eduard maskelerde sıkça rastlanan kıvrımlı kenarlardan açılma kesinlikle yaşanmamakta. Şiddetle tavsiye edilir.

Ultracast’ın Hasegawa için üretmiş olduğu egzostlar için de birkaç çift laf etmeden olmaz. Gerçekten de çok iyiler. Bunu da tavsiye ediyorum eğer bütçeniz müsait ise. Egzostlar olması gereken renge! boyanıp yerlerine takıldıktan sonra yapılan egzost izinden sonra diğer ince işlerin de (anten pitot vs) halledilmesi ile  model bitirildi.

Nihayete varmadan değinilmesi gereken bir nokta daha var. Biraz ince detay olabilir ancak bilinmesi gereken, P-40 N modelindeki tekerlekler hafifletme çalışmaları paralelinde bir miktar ufaltılmıştı. Daha önceki modellerde kullanılan 30 inc lik tekerlekler yerine bu modelde 27 inch lik tekerlekler kullanılmış. Dolayısıyla kutudan çıkan tekerlekler önceki standart boydaki tekerleklerden olduğu için gerçeğe uygunluk konusundaki hassasiyet seviyenize göre bunları değiştirmeniz gerekebilir. Başlangıçta ben de değiştirmeyi istedim ,ancak o sırada Ultracast henüz ilgili ürünü üretmemişti. (model bittikten sonra  48157 ve 158 nolu ürünler olarak piyasaya çıktılar) Piyasada mevcut tek ürün True Details ınki idi.Ancak onun boyutları da bana göre kutudan çıkanlardan pek farklı değildi.O nedenle gerçeğe aşırı hassas olmayı bir sonraki  P-40 N projeme bırakarak kutudan çıkanlarla devam etmeyi yeğledim.Bunu nasıl yaptım bilmiyorum ama bu seferlik idare edin artık.

Yine de sonuç benim için yeterince tatmin edici oldu diyebilirim. Bir süre sonra P-40 familyasından bir başka model yapılmasında hiçbir sakınca görmemekteyim,ancak tepki çekmemek adına araya başka modeller sığdırıp olayı bir süre soğumaya bırakmak yerinde olur diye de düşünmeden edemiyorum .

İyi modeller

Tolga Ülgür © 2005

Referanslar

_ P-40 in action   -  Squadron signal

- P-40 Detail & Scale Part 2  - Squadron

- P-40 Warhawk / Walk around    - Squadron