Birkaç yıl önceki bir yurtdışı seyahatinde alacak bir şey bulamayınca Rus BM-21 kamyonuyla beraber "bulunsun" diyerek almıştım bu kiti. Uzun zaman herhangi bir amaca hitap etmeden bekledi rafta. Nihayet günlerden bir gün askeri su tankeri olarak görev yapmamasına karar verip "yük ve eşya taşıyan" kamyon yapmaya karar verdim. Çocukluğumda hayal meyal hatırladığım , kasasında oyun oynadığımız zaman zaman işe bile gittiğimiz eski kamyonlardan birini yapayım dedim. Eskiden bu tip araçları görmek mümkün oluyordu ama artık çok zor , en azından İstanbul'da . En son Kaptan Amca'nın Opel Blitz'ini 90'ların başında görmüştüm. Neyse dönelim modele...
Kamyonumuz çift dingil ağır yük taşıyan bir araçtı. Ama benim istediğim orta sınıf, tadilat görmüş , hafifletilmiş bir kamyon yapmaktı. Bu yüzden dingillerden birini iptal ederek gerekli makas değişikliğini yaptım. Şaft kovanını da plastik çubuktan yeniden yaptım. Ayrıca ön defransiyele giden şaftı da iptal ederek aracı iki çeker hale getirdim.
Şasedeki değişikliklerden sonra kupayı bir araya getirdim ama bazı yerlerde meydana gelen boşlukları plastik şerit ve macunla doldurmak gerekti.
Orjinal model su tankı görümündeydi. Benim yapmak istediğim tahta kasa için şase üzerinde de değişiklik ve ilaveler yaptım. Kasanın oturacağı postaları ve küpeleri yerlerine alıştırdıktan sonra sıra kasayı toparlamaya geldi.
Kasanın görüntüsü ahşap ama malzemesi plastik olacaktı. Plastik levha ve bir miktar Evergreen plastik şerit ile işe başladım. Tabii kasa aşamasına gelene kadar yolda gördüğüm kamyonların kasalarını inceleyerek biraz fikir edindim . Düz plastik levhayı ahşap görüntüsü verebilmek için model bıçağının ucu ile rastgele ağaç desenleri oluşurdum. Bu arada bu işler gece yarıları el-ayak çekilince yapılabildiğinden , uykunun da marifetiyle kasa döşemelerini ters çizdim. Aracın boyuna olması gereken taban tahtalarını her nedense enine çizmeyi uygun görmüşüm o anda . Bu durumu 4.Modelciler.org yarışmasına kadar fark etmemem de ayrı bir olay bu arada...
Genel montaj ve ilave kasanın da tamamlanması ile model boya aşamasına hazır hale geldi . Ama boyadan önce modelin üzerine biriken toz ve yağı arındırmak için yıkamak şart.
Kamyonun kapısına sarı harflerle "Can Baba" yazmayı en başta kafama koymuştum. Can Baba (Atagün amca)*, baba dostu bir nakliyecidir ve bütün kamyonlarında mutlaka Can Baba yazardı. Hatırladığım en son kamyonu da tadilat görmüş bir Bedford idi. Bu kamyonu da Can Baba filosuna dahil etmeyi düşündüm. Yazı sarı olacaktı ama gövde rengi koyu yeşildi. Sarının yeşil üzerinde örtücülüğünü azaltmaması için önce beyaz bir astar , daha sonra da Tamiya akrilik sarı attım. Kasa da ahşap görüntü vermek için (kasa içi ve zemini ) önce tan rengiyle boyadım.
Boyanın tamamen kurumasının ardından elimdeki uygun transfer Edding marka harflerden kapılara yazılarımı yazdım. Daha doğrusu sarıyı maskeledim. Bu maske harflerin daha sonra kolay çıkarılabilmesi için yeteri kararda yapışması lazım. Çok fazla yapışırsa çıkarmak zorlaşır , az yapışırsa boya tabancasından üfleyen hava ile uçar gider.
Kaportayı ve kasayı Gunze Sangyo'nun normal zamanlarda askeri modellerde pek kullanma imkanım olmayan enteresan iki rengi ile boyadım. Bu tipte kamyonlar bir zamanlar sentetik oto boyaları ile boyanır ve sık sık sağına soluna yama yapılırdı. Kat kat boya atıldığı için arabaların üstünde neredeyse boyadan bir kaporta daha oluşurdu. Sentetik oto boyalarında ise bugünkü gibi milyon adet renk seçeneği olmaz fabrikanın yaptığı 20-30 çeşit renk ile hayat devam ederdi. Sanırım bu kamyon da böyle acayip bir renk ile boyanmış... Kasalar da bu durumdan nasibini alırdı. Ama burada iş biraz daha el emeği gör nuru olur, benim yaptığım gibi tek renk yapıp işin kolayına kaçılmaz, mutlaka yöresel motifler(şaşı gözlü şahin veya garabet bir arslan gibi) , yazılarla süslenirdi. İşin o kısmını "başka bir modele kısmetse" diyerek "es" geçelim.
Temel renkleri attıktan sonra yağlı boyalı eskitme uygulamalarını yaptım. Bu uygulama ile plastikten mamul ahşap kasa nihayet gerçekçi görüntüsüne kavuşmuş oldu...
Temel boyadan sonra kapılardaki maske harflerin üzerine yapıştırdığım seloteyp bantları dikkatli şekilde kaldırınca alttaki sarı yazı ortaya çıktı...
Şöför mahalli içinde çok fazla bir işlem yapılmadı. Sadece plastik koltuğa döşeme olarak kendinden yapışkanlı geniş tıbbi bez bant ile bir döşeme yaptım. Ölçek olarak biraz kaba görünse de eskisinden (yani yenisinden) daha iyi oldu. Biraz inceltilmiş yağlı boya ile tonlandırma yapıldı...
Kamyonun geneline toz pastel eskitmesi yaptım ancak bu uygulamayı çok aşırıya kaçmadan sadece belli bir matlık ve solmuşluk hissi verecek kadar uyguladım.
Modeli temel olarak bitti saydım . Ama daha ilave edilebilecek bir çok şey var daha . Belki onları da bu modeli küçük bir diorama uygulamasında kullanırken tamamlarım. Can Baba şimdilik iskelede iş beklemeye devam etsin ...
İyi modeller,
Özkan Türker © 2004
Özkan Türker © 2004
(*) Can Baba'yı 15 Ekim 2005 günü kaybettik... Nur içinde yatsın...