Tarihçe

Aslında bu uçağa Bf-109 görünümlü Japon uçağı diyebiliriz. Rivayete göre Amerikan pilotları Ki-61’ i ilk gördüklerinde bunları 109 sanarak geri dönmüşler. Bu işin tabii ki şehir efsanesi bölümü; resmi tarihçesi ise şöyle gelişmekte.

Takeo Doi ve Shin Owada Ki-60 paralel olarak Ki61’ i de geliştirmeye başlamışlardı. Tasarım  aşaması Almanya’ dan lisansı alınmış Daimler Benz DB-601A motoru üzerinde gelişmekteydi. Ki-61 ilk olarak 1941 yılının Aralık ayında uçtu.

Yeni Ki-61’ ler göreve ilk olarak özel eğitim birliği 23 ncü Filo (Chutai) başladı. İlk savaş görevleri ise 1943 yılında Yeni Gine çatışması sırasında oldu. Görünüm olarak Japon konseptinden farklı olduğu için Müttefikler uçağın ya İtalyan ya da Alman çıkışlı olduğunu zannettiler. Belki de bu inanıştan ötürü de ismi İtalyanca kökenli Tony olarak koyuldu.

Ki-61 Özel Saldırı Filosu

Uçağı bu filoya ait yaptığım için kısaca bilgilendirmekte fayda var.

Kullandıkları taktik olan toslama (ram, ramm) Amerikan B-29’ larına karşı kullanılan yeni bir durum değildi. Taktiği kabaca tanımlamak gerekirse, yaklaşık 1,5 km’ den bombardıman filosunun karşısına geçen avcı uçağı tüm silahlarını tek bir hedefe yönelterek, mermisinin tümünü harcarcasına ateş etmeye başlıyor, alınan hedef ise genelde pilot kabini oluyordu. Basit olmasına rağmen çok etkili bir yöntemdi. Pilot ve muavinin vurulmasının akabinde uçak daha fazla yoluna devam edemiyordu.

Kit

Kit, ilk bakışta genel Hasegawa işçiliğini yansıtır bir şekilde sorunsuz gözüküyor. Ama kutuda durduğu gibi olmadığının montaj sırasında da belirteceğim üzere de , çok sorunlu geçti. Kite dönmek gerekirse, açık gri plastiğe basılı yaklaşık 40 parçadan oluşmakta. Şeffaf parçalarında herhangi bir bozulma veya kalınlık bulunmamakta. Kanopinin tek dezavantajı ise tek parça olarak verilmesi. Benim gibi detay seti kullanacaksanız mutlaka kanopiyi kesmek zorundasınız.

Montaj

Modele yine, yeni, yeniden olduğu üzere kokpitten başladım. Detay seti kullanacağım için öncelikle kitin “kçg” gösterge panelini traşladım. Bu aşamada hem Eduard’ ın hem de Hasegawa’ nın yapım kılavuzlarını takip etmeye çalıştım. Birkaç parçanın daha traşlanmasının akabinde kokpiti ve gövdenin yan parçalarının Hien’ in iç rengi olan “sandy brown” a boyadım. Alman uçakları yapmaya alışkın birisi olarak bu rengi oldukça yadırgadığımı belirtmek zorundayım. Boya iyice kuruduktan sonra akrilik yıkama ve kurufırçalama ile kokpiti elimden geldiğince eskitmeye çalıştım. Bu aşamayı geçtikten sonra da Eduard’ ın renkli detay setinin parçalarını gerekli yerlere yerleştirdim.

Kokpiti kapattıktan sonra montaj aşamasının en sorunlu kısmına geçiş yaptım. Modelin gövde parçalarını birleştirdiğimde burun kısmında, silah kaportasında, alttaki hava alığı ve fuselage’ ın alt ve üst birleşme yerlerinde seviye farkları ve açıklıklar baş gösterdi. İlk olarak macunun taşmaması açısından bu kısımların çevresini maskeledim. Bu zaman ve emek tasarrufu açısında oldukça gerekli bir aşama.  Bir günlük macun kuruma süresinin ardından maskeleri söktüm.

Suyun altında 280-800-1200 zımpara kalınlıklarıyla bu kısımların tesviyesini yaptım. Genel olarak tesviye sonrası model buna benzemekteydi.

Modeli yapacaklara önerim özellikle silah kaportasına dikkat etmeleri yönünde olabilir. Bu kısmı Cingöz Japonumuz muhtemel birkaç Hien versiyonun da kullanmak üzere tasarladığı için, ilgili parçayı yerleştirdiğiniz zaman özellikle üst kısımlarda fazlalıklar kalıyor. Neredeyse modelin en görünür yerinde bu tip can sıkıcı aşamalarla vakit kaybetmek istemiyorsanız, içten buruna bir kemer atarak bu kısmı birkaç mm. genişletmeniz sizi tesviyeden kurtaracaktır.

Boyama

Modele ilk başlarken aklımdaki profil metalik üzerine koyu yeşil ile şekillenecek olan bir kamuflajdı. Bunu gerçekleştirmek üzere modele tamamına Gunze’ nin metalizer serisinden “alüminyum” ile boyadım. Selülozik tinerle 50/50 oranında incelttiğim boyanın kurumasından sonra tüy bırakmayacak bir penye ile iyice parlattım. Bu kısmı sorunsuz geçmiştim ki iş “squil” denen dalgalı kamuflaj sırasında modeli çekiçlik yapacaktım nerdeyse. Sorun metalik üzerine düşen İmparatorluk Japon Ordusu yeşili (IJA Green)’ nden kaynaklanmaktaydı. Oldukça koyu bir yeşil olmasına rağmen alttaki rengin özelliğinden dolayı bu boya ilk denemem de pavyon yeşili kıvamına geldi. Pavyon yeşili ne diye soracak olursanız, neon yeşillerine bakmanızı tavsiyede ederim. J

Boyanın birkaç değişik kıvamı ve tonuyla tekrar denedikten sonra, olmayacağına kanaat getirip elime Hasegawa’ nın yapım kılavuzunu aldım. Burada Özel Saldırı Filosuna ait profile kurtarıcı misali yapıştım. Profil kabaca metalik üzerine siyah ve japon uçaklarında sıklıkla gördüğümüz boya dökülmesine iyi bir örnek olarak şekillenmekteydi. Pistoleme Vallejo’ nun mat siyahını alarak modele attım. Akrilik boyanın kurumasına fırsat vermeden suyun altında 800 zımpara ile kazımaya başladım. Bu boya dökülmesini yapmanın belki de en kolay yolu.

Modelin üzerindeki ufak tefekleri boyayıp dekalledikten sonra mat vernik atarak sonlandırdım. Hasegawa’ nın dekalleri çok kalın durmalarına rağmen dekal solusyonlarına çok iyi cevap vererek metalik boya üzerinde çeşitli numaralar yapmaktan kurtardı.

Ayhan Toplu © 2008

Kaynakça

http://en.wikipedia.org/wiki/Kawasaki_Ki-61

Model Art Ki-61,Ki-100 IJA Type 3&5 Fighter

Kagero Famous Airplanes 17 - Ki-61 Hien