Tarihçe
İkinci Dünya Savaşı'nda Luftwaffe avcı uçakları içerisinde önemli bir yer tutan Focke Wulf Fw190'larda “D” serisi ile birlikte düz sıralı Junkers Jumo 213A motoru kullanılmaya başlanmış, değişen motor boyutu nedeniyle uzayan burun yapısı ağırlık merkezinin değişmesine yol açtığından bu etkiyi bertaraf etmek için de gövdenin kuyrukla birleştiği alana parça ilave edilerek uçağın boyu uzatılmıştır.
İlk test uçuşunu 1944 ağustosunda yapan D9'lar 1944 sonbaharından itibaren birliklere gönderilmeye başlandı. Savaşın son dönemlerine yetişen 190 D9 serisinde az sayıda uçakta ise daha geniş olan Ta-152 kuyruğu kullanılmıştır.Ta 152 kuyruklu D9 lar diğerlerinden farklı olarak 500.. den başlayan kuyruk numaraları ile envantere alınmışlardır.
Modeli yapılan 500647 numaralı JG26’ya ait Fw190 D9 (Brown 4) 1945 nisan ayında Almanya Celle Kenti yakınlarındaki “Hustedt” havaalanında terkedilmiş ve kısmen imha edilmiş olarak müttefik Kanada birliği tarafından bulundu.
Model :
İkibinüç yılında Hasegawa tarafından sınırlı sayıda üretilen bu model (# 8140 ) piyasaya çıkınca dayanamayıp siparişi verdim. Daha sonra dönüp baktığımda model’in kısa sürede tükendiğini gördüm. Aynı kit daha sonraları (2004) Revell tarafından kutulanarak yeniden piyasaya sürüldü..
Bu modelin diğer D9'lardan farkı son dönem olması itibariyle Ta-152 kuyruğuna sahip olması. Gerçeğe uygunluk konusunda bazı ufak tefek eleştiriler almasına rağmen genel olarak oldukça başarılı bir üretim. Burnun üst kısmındaki, toplara ulaşmak için kullanılan kaporta kapağındaki (Gun hood) hatayı Eagle Parts’ın çıkarmış olduğu düzeltme setiyle gidermek mümkün , ancak ben kutudan çıkan parçalarla devam ettim.
Hasegawa’nın yeni kalıp modelinde parçalar son derece iyi oturmakta. Macun hemen hemen hiç kullanılmadı. Fw190 D serisinde ana iniş takımı yuvalarının iç tarafları açık olduğundan, buradan bakıldığında içerideki aksamın (motor vs) görülmesi mümkün. Bu özelliğin kite yansıtılabilmesi için de Hasegawa motorun arka bölümünü vermiş . Bu bölüm yerine yerleştirildiğinde, iniş takım yuvalarından motorun arka kısımları görülüyor . Model bittiğinde göze hoş gelen bir detay olarak not edebiliriz bunu... Kokpit detay seviyesi tatminkar ancak, daha da zenginleştirilebilir. Eagle Parts'ın kokpit seti tavsiye edilebilir. Ne var ki, oldukça pahalı.
Yapım:
Yapıma ilk olarak verilen motor bölümünün montajı ile başladım. Küçük parçaların boyanmasını takiben montajı bitirilerek son olarak yağlı boya eskitme işlemleri uygulandı. Sonraki aşama klasik olarak kokpit ile devam etti. Kutudan çıkan koltuk yerine Cutting Edge’in koltuğunu kullanmaya karar verdim. Bunun dışında kutudan çıkan parçalar ile idare ettim. Ayrıca bitime yakın şeytan dürtmesi ile egzostları zayıf bularak son günlerdeki takıntım olan Moskit’in kilerle değiştirdim. Ancak, tek parça verilen Moskit egzostunu üç asimetrik bölüme ayırarak yerine yerleştirmek gerekiyor. Bu durumda, oturma sorunlarını çözmek için ciddi bir takım cambazlıklar gerekiyor.Detay zenginliğine olumlu katkı yapacağı düşüncesiyle telefon kablolarının içi kullanılarak ana iniş takımlarındaki hidrolik hortumları temsil edildi.
Flaplar inik vaziyette yapılıyor. Ancak montajdan önce kalıp izlerini (az da olsa göze batıyor) yok etmek gerekli. İnik flapların açısı biraz abartılı,müdahale etmekte fayda var.
Bu uçakla ilgili pek fazla referans bulunmuyor.. Bu modele boyama açısından Hasegawa’nın referanslarına sadık kalarak başlama niyetindeydim. Daha sonraları Ufuk Aydıner’in yardımlarıyla bazı referanslara ulaşabildim ve boyama paternini bu referanslara göre oluşturmaya karar verdim zira Hasegawa’nın vermiş olduğu boyama patterni kanatlar dışında bu referanslara hiç uymamakta. Belli başlı tek referans aslında Commandeur Decal ki, sanırım o da artık piyasada bulunmuyor. İnternette bulabildiğim çok az sayıdaki fotoğraftan, Commandeur’ ün referansının aksine aslında kuyrukta "benek" bulunmadığı sonucuna vardım. Tüm bunların üstüne Kagero'nun Fw190 D9 vol IV kitabındaki aynı uçakla ilgili profile ulaşınca boyama paterni netleşmiş oldu. Aslında, oldukça renkli bir uçak, üzerinde tam 7 ayrı renk ve/veya ton mevcut..
Bunlar:
RLM 76 Kuyruk kısmı ile burun alt kısım
RLM 83 Kanat üstü kamuflaj
RLM 82 Gövde üstü
RLM 75 Kanat üstü kamuflaj ve kanat altının bir kısmı
RLM 81 Burun üst kısım
RLM 99/RLM 84 Gövde yan kısımlar : Burada bazı kaynaklarda RLM99, bazılarında ise RLM84’e atıfta bulunuluyor. Aslında RLM99 bir renk değil, sadece Luftwaffe tarafından ahşap ve bez kısımlardaki boşlukları doldurma amacıyla kullanılan bır tür astar/ macun türevi malzeme. Bazı birliklerce savaşın son dönemlerindeki olanaksızlıklar nedeniyle inceltilerek uçaklarda boya olarak tatbik edilmiş. Bu nedenle bu rengin de tam bir standardı yok. Bazı kaynaklarda ise bu söz konusu sarımtırak yeşil rengi RLM84 olarak ifade ediyor. Ancak, RLM 84’ün aslında savaş döneminde var olmadığı daha sonraları söz konusu problemli rengi tanımlamak için oluşturulduğu hakkında görüşler de duymuştum. Özetlemek gerekirse, son birkaç satırdır tartıştığımız söz konusu sarımsı yeşil aslında, RAF’ın “sky duck egg green “ renginin neredeyse aynısı olduğundan ben de burada Gunze’nin mevcut rengini kullandım.
Kanatların altındaki çıplak metal paneller Alclad aluminyum ile boyandılar. Model, Gunze akrilikler ile düz çizgi geçişler hariç, maskesiz boyandı..
Boya ve ıslak çıkartma işlemlerinden sonra, eskitme uygulanarak mat vernik atıldı. Aslında, eskitmenin yeterliliği konusunda hala bazı şüphelerim yok değil. Daha sonra yine çeşitli fotoğraflarda gördüğüm üzere ve de savaşın son dönemlerindeki yakıt kalitesi ve bakım imkanlarının yansıması olarak yüksek düzeyde egzost eskitmesi uygulayarak modeli bitirdim.
Model, 2004 Mayısında “Modelciler org “ un düzenlediği Plastik model yarışmasına katılarak 1/48 ve üzeri ölçek uçak kategorisinde birincilik ödülünü alarak sahibini yeterince memnun etmiştir.
Referanslar:
Commandeur decal (JG 26 Low Numbers- limited edition set 1997 )
Kagero books -FW 190 VOL 4
Modelers Eye #04 fw 190 d
Mark L Tucker web sayfasındakı "Eagle editions"dan alıntı orijinal fotograflar (http://www.users.bigpond.com/markltuc/fw190d-91.htm )
Tolga Ülgür © 2005
