GALERİ

www.ozkanturker.com


 

Anasayfa  Galeri Menü

F-5A
Kinetic 1/48
Tolga Ülgür
 

 

Uzun zaman önce bir F-5A yapmıştım. O zamanlar piyasadaki yegane seçenek Classic Airframes’in malum “shortrun” kitiydi. Birçok alanda “shortrun” olduğunu hissettiren bir tarzı vardı ve eğer reenkarnasyon yok ise bunlardan bir tane daha yapmayacağıma emindim..

Birkaç yıl önce “sarı benizli Kinetic” firması yeni bir F-5A sürdü piyasaya.. Aslına bakılırsa ben bu hamleyi bir diğer sarı benizli müessese olan AFV Club'tan bekliyordum. Zira kendileri bir yığın F-5E ve türevini peş peşe piyasaya sürerek neredeyse bıkkınlık vermişlerdi. Ve fakat nedense A versiyonuna geçmediler. Geçemediler. Var bir hıyarlık.

Bu bezgin günlerden birinde, Kinetic’in yeni kalıp F-5A'yı piyasaya vereceği bilgisi geldi. Camiada ilgiyle karşılandı mı bilemiyorum. (Yoksa camia ilgisini diğer umutsuz yerli malı projelere mi yöneltmişti.) Ama ben gereken ilgiyi gösterdim sanıyorum. Uygun fiyatını da göz önünde bulundurunca iki adet edindim. Ve fakat şu ana kadar yapılmışlarını pek fazla göremedik etrafta. Hayırdır? Godot mu bekleniyor, hem de tarifeli seferle ?

Modelden bahsedelim biraz.

İlk göze çarpan sıra dışı ambalajı. Kutu fevkalde ince . Üşenmedim ölçtüm, derinlik 4 cm. Bu haliyle oldukça az yer kaplıyor. Neredeyse standart bir kutunun üçte biri kadar. Bu durum stoklayanlar için gayet hoş bir durum. Benim için de yeterince avantajlı olduğu söylenebilir. Zira gelen 2 adet F-5A'yı eve sokarken Sevgili İçişleri Bakanına “bir adet kahrolası maket” olarak deklare ettim pek kolayca. Pürüzsüzce gümrükten geçiverdi.

İnce kutunun içinden biraz zorlanarak çıkan plastik çerçeveleri incelediğimde yüzey detaylarının fena olmadıklarını gördüm. Ama mükemmele uzaklar. İlk dikkat çeken şey gövdenin çok parçalı bir tasarıma sahip olması . Ayrıca “shortrun” olmamasının verdiği avantajlar da mevcut. Yalnız plastik biraz fazla plastik gibi. Yani Hasegawa ya da Tamiya plastiği gibi değil. Bir gariplik var. Bu durum hoşuma gitmiyor. Doğru olmasa bile kalitesizlik hissi veriyor. Bu histen hiç hoşlanmıyorum. Yaşlandım mı ben ?

Çok parçalı gövde sayesinde aynı kutu muhteviyatı ile F-5A, CF-5A ve NF-5A versiyonları yapılabilmekte. Ayrıca ben modele başladıktan sonra F-5B versiyonu da piyasaya çıktı. Gövdenin burun ve arka kısmı ayrı parçalar olarak tasarlanmış . Ayrıca farklı versiyonların uygulanabilmesi için farklı paneller de verilmiş.

Şeffaf parçalar genel olarak iyiler. Ancak hareketli kanopi parçası bana biraz kalın geldi.

Kutudan oldukça fazla silah seçeneği de çıkmakta. Kanat uçlarındaki Sidewinderlara ilaveten 2 adet AIM-9B, iki adet AIM-9J füzesi ile 2 adet MK82 bombası bulunmakta.

Bu arada yapım kılavuzu oldukça güzel çizimlere sahip. Şarabı fazla kaçırdım zannetmeyin ama kılavuzdaki çizimler kutu muhteviyatına dahil plastik parçalardan çok daha güzel görünmekteler.

İncecik kutuyla ters orantılı olarak verilen büyük ıslak çıkartma sayfası yardımıyla toplam 16 adet farklı F-5 yapılabilmekte. Bunlardan 3 tanesi USAF, 2 tanesi Hollanda Kraliyet Hava Kuvvetleri, 1 tanesi Güney Vietnam , 2 tanesi Norveç Hava Kuvvetleri ve 5 tanesi Yunan Hava Kuvvetleri ne ait (ohha ulan şike mi var?). Dünya üzerinde en çok F-5A yı en uzun süre kullanan Hava kuvvetlerinden biri olmasına rağmen 16 seçeneğin içerisine bir tane bile Türk Hava Kuvvetleri opsiyonunun bulunmamasını gayet manidar buldum. Var bir ibnesel Bizans oyunu burada belli ki. Hadi Bizans’ı bilirim de, Kinetic denen pirinç kafalıların buna alet olmaları neyin nesi? Belli ki birilerine gebe kalmış dingiller.?

İlk yaptığım “natural metal” F-5A'dan sonra aklımda bir kamuflaj F-5A yapma fikri sürekli mevcut idi. Kinetic’in F-5'ine başlamadan önce hangi F-5A'yı yapsam sorusunun cevabını bulmaya çalıştım. Çok bilinen klasik yuvarlak forslulardan başka bir seçenek yok gibiydi. Ve muhtemelen bir Merzifon uçağında karar kılmak üzereydim.

Ancak Özkan’ın –“al da yap bakalım” dercesine -göndermiş olduğu kare forslu ama kamuflajlı F-5A resmi beni anında cezbetti. Görünümü gayet güzeldi. Kare forslar kamuflajlı F-5A'ya pek yakışmıştı. Karar verilmişti.

Modeli yapılan 21249 kuyruk numaralı F-5A, Bandırma 6ncı Ana jet üssüne ait. THK de yuvarlak fors uygulamasına 1972 yazında geçildiğini göz önüne alırsak fotoğrafın 1971 ya da 1972 yılında çekilmiş olma ihtimali yüksek görünüyor.

Yapıma her zamanki gibi kokpitten başlıyoruz. Ve fakat bundan önce kokpitteki eksiklik ya da hataları gidermek gerekiyor. Dakika bir, gol bir .. Gösterge paneli klasik bir F-5A için yanlış. Alakasız bir görünümü var. Sanırım modernize edilmiş F-5'lerden biri baz alınmış.

Uzun süre buraya birilerinin doğru parça çıkarmasını bekledim. Nihayet Eduard renkli PE seti çıkardı. Amma velakin gösterge panelinin rengi yanlış. Bir Eduard klasiği olan manasız bir “eflatun” luk her yeri sarmış durumda. Çek abiler tavuk karasından mı muzdarip?

Bir diğer keyifsizliği koltuk konusunda yaşadım. Benzer uzunlukta bir süreyi koltuk için harcadım.. Sonunda Ebay tarlasında çapa yaparken Wolfpack' in F-5A/B koltuk setine rastladım ve teklifimi bıraktım. Verilen parayı hak ediyor. Koltuk boyandı; biraz eskitilerek yakın gelecekte yerine konmak üzere bir kenara bırakıldı.

Kokpite geri dönelim: Eduardın PE setindeki gösterge tablosunun renginden bahsetmiştim az yukarıda.Gereksizce eflatun. Bu şekilde devam edemeyeceğime kanaat getirdikten sonra bir çare aramaya koyuldum kenef yoğun günlerimi ziyan etmeden. Sonuç: Eduard’ın metal gösterge setinin üst kısmını kullanmaya karar verdim. Aşağı uzanan konsolu kutudan çıkan plastik parça olarak bıraktım.

PE parçayı düzgün bir şekilde kesmeye çalıştım. Kalınlık nedeniyle pek de kolay olmadı açıkçası. Daha sonra metal yüzeyde kalması gereken kısımları maskeledikten sonra gösterge tablosunu uygun kokpit grisi rengine boyadım. Kokpitin diğer kesimlerinde kutudan çıkan parçaları kullandım.

Daha önce değindiğim gibi gövde tek parçadan oluşmuyor. Burun kısmı ile arka kısım iki ana gövde parçasını oluşturmakta. Bunların çok çok uyumlu bir birleşme sağladığı söylenemez. Var biraz ikinci sınıflık haller. Yapım kılavuzunun dışına çıkarak söylediklerinin tersini yaptım.

Önce gövde ön ve arka parçalarını maksimum uyumla yapıştırdım. Kılavuzda belirtildiği gibi ön parçaları birbirine yapıştırdıktan sonra arka kısmı eklemek bağlantı yerlerinde sıkıntılar yaratacaktı.

Özellikle hava alıklarının olduğu bölge pek alengirli. Parçaların oturması pek güzel değil. Mutlaka bir tarafta aralık kalabiliyor. Bende mi var bir kazmalık bilemedim. Hava alıkları ile çok uzun süre uğraştım. Bir ara fazlasıyla sıkılıp bir kenara fırlattım. Birkaç hafta yüzüne bile bakmadığım olmuştur. İkinci bir Classic Airframes vakası mı geliyor ??? Sakinleşmeyi bekledim, bir süre Tamiya bahçesinde dolaştım ve sonra tekrar başladım.

İlgili bölgede –bana uzun gelen- bir tesviye sürecinin ardından gövde tamamlandı. Kanatların sorunsuzca takıldığını hatırlıyorum..

Boyahanenin kapısını çalarken Gunze’nin boyaları çok önceden hazırdı. Boyamaya alt kısımlardan başladım. Kullanılan renk çok açık bir gri olan FS36622. Tekerlek yuvalarını ve kapakların iç kısımlarını Özkan ve Levent ile varılan üçlü mutabakat çerçevesinde metal renginde boyadım. Zira bu tayyareler çıplak metal renginden kamuflaja çevrilmişler.

Alt tarafta yeterince oyalandıktan sonra üst tarafa geçtim. Burada iki farklı ton yeşil ile açık kahverengini referans fotoğrafına bakarak uygulamaya çalıştım. Üst tarafta kullanılan renkler FS34102, FS34079 ve FS30219.

Yapım boyunca- hatta yapıma başlamadan önce- Özkan ile Levent’i kıl / tüy sorularımla bunaltmış olma ihtimalim yüksek. Destekleri ve de yardımları için teşekkürü ihmal etmesem iyi olur.

Islak çıkartmaları farklı setlerden kullandım. Kare forslar ve kuyruktaki bayrak “Turquoisedecal” setinden alındılar. Bakım işaretlerinin İngilizce olması gerektiğine yine üçlü mutakabat çerçevesinde karar verdik. Bu durumda elimde mevcut olan Caracaldecal in CD48015 nolu setindeki Türkçe bakım işaretlerini gelecek projeye saklayarak İngilizce olanlarını kullandım. Diğer çıkartmalar ise yedek kutusundan temin edildiler.

Tekerleklerin hali hiç hoşuma gitmedi. Ama seçeneğim yoktu. Bunlarla idare etmek zorunda kaldım. İki parçalı tekerler yapıştıklarında seviye farkı kalıyor. Yarım teker parçalarının yerlerini değiştirmeme rağmen sonuç aynıydı. Ciddi şekilde bu farkın giderilmesi gerekiyor.Eğitimin yanında tesviye de şart.

Benzer şekilde “pitot tube” parçasını da değiştirmek geçti içimden. Mesela metal bir eleman ile: Ancak o da henüz piyasada mevcut değil. Belki zamanla olur. Kutudan çıkan plastik “çıbıh” ile devam etmek mecburi.

Kanopinin oturduğu mekanizmayı- önceki CA rezaletini hatırlayınca- çok başarılı buldum. Kanopi parçası çok rahat şekilde ve düzgün açıda yerine oturuyor. Keşke biraz daha ince olsaydı bu şeffaf eleman. Gereksiz bir kalınlık hakim. .

Windscreen parçası daha başarılı. Güzel bir oturma sağlanıyor. Ayrıca çoğu F-5A'de yeralan “windscreen” önündeki küçük plaka da metal olarak verilmiş. Buna da artı puan verebiliriz.

Kanat ucu tankları, kanopi, tekerlekler ve iniş takım kapakları yerlerine takıldıktan sonra model bitirilmiş oldu. Gereğinden fazla uzun sürdü ama idare edecek seviyede olduğu söylenebilir. Bundan sonraki F-5A'nın kare forslu bir “natural metal” olması muhtemel. Ama başlayabilmek için bir miktar pul koleksiyonu icap eder gibi duruyor.

İyi modeller

Tolga ÜLGÜR

Nisan 2015

     
     
     
     

 

Bu sayfadaki yazı ve fotografların tüm hakları  www.ozkanturker.com sitesine ve yazarına aittir. İzinsiz kullanılamaz.